زمینه کارهای هنر اجتماعی نادعلیان بسیار متنوع هستند. عمده فعالیت های او شامل نماد سازی طبیعت و خاک جزیره، آموزش زنان و کودکان بوده است. تسهیل گردشگری در خانه های محلی و انجام کارهای نقاشی بر روی دیوار ، بازیافت و به یافت پارچه ها و انجام نقاشی از دیگر موارد هستند.

پس از سالها کار در طبیعت و اجتماع حالا هنر برای او فقط نمایشی روشنفکرانه نیست، آنها فقط به عنوان بخشی از مخاطبان او محترم و مورد توجه هستند.

برای او هنر فقط انجام یک اثر هنری نیست. شاید بتواند درمان باشد. شاید بتواند شکمی را سیر کند و شاید بتواند نحوه زیستن را تغییر دهد.

کارهای نادعلیان در جزیره هرمز با هنر محیطی شروع شد ولی با گذشت زمان رنگ و بوی اجتماعی آن پر رنگ شد. پس از یک دوره برگزاری کارگاه در سالهای آغازین که در جزیره هرمز ساکن شد، به دنبال یک خلوت شاعرانه بود. در طبیعت جنوب غربی جزیره هرمز نقاشی می کرد. می خواست که رفتاری تغزلی داشته باشد.  برای نیازهای اولیه به شهر  می آمد. در آن زمان هیچ غذاخوری وجود نداشت. معمولا زنان در خانه ها برای من غذا درست می کردند. آنجا متوجه اختلاف عمیق بین زیبائی طبیعت و کیفیت زیست مردم آنجا شد. واقعیت های انسانی و اجتماعی او را بیدار و به دنیای دیگری رهنمون کرد.  تصمیم گرفت که به زنان آموزش دهم که با خاک نقاشی کنند.

هنر اجتماعی از دید احمد نادعلیان را می‌توان در چند محور اصلی خلاصه کرد:

هنر برای توانمندسازی جامعه
نادعلیان هنر اجتماعی را ابزاری برای تغییر مثبت اجتماعی می‌بیند؛ او باور دارد که هنر نباید تنها در گالری‌ها محدود بماند بلکه باید به زندگی مردم عادی وارد شود و بر کیفیت زیست آن‌ها تأثیر بگذارد.  او مسیر حضور زنان در محیط های اجتماعی و مدیریتی مشاغل در هرمز را زمینه سازی کرد. 

مشارکت و هم‌آفرینی
در پروژه‌های او، هنرمند تنها خالق اثر نیست بلکه دیگر هنرمندان ملی و بین الملل، مردم محلی (زنان، کودکان، …) در فرآیند خلق اثر سهیم می‌شوند. به این ترتیب، هنر محصول یک همکاری جمعی است.

مشارکت دادن افراد در حاشیه و نادیده گرفته شده

در فرایند کار هنری نادعلیان توانایی های پنهان افرادی کشف و پرورش پیدا می کند که افراد جامعه آنها را جدی نمی گرفتند.  از سال های اول فعالیت های هنر در جزیره هرمز و بعد در روستاهای قشم، احمد نادعلیان با زنان و دختران نیازمند و مردانی که بیماری اعتیاد داشتند کار هنری مشارکتی انجام می داد. اولین هدف نادعلیان این بود که نشان دهد حتی افرادی که  در یک جزیره مرزی دور افتاده و در محلات حاشینه نشین زندگی می کنند و حتی در آن جامعه کسی آنها را جدی نمی گرفت، می توانند خلاق باشند و به عنوان هنرمند معرفی شوند. 

آشکار سازی معضلات اجتماعی

احمد نادعیان برای آشکار سازی معضلات اجتماعی و دسترسی به توانمندی های پنهان افرادی که نادیده گرفته می شوند، افرادی که بیماری اعتیاد داشتند را تشویق کرد که طراحی های ساده انجام دهند و با استفاده از طرح های آنها نقاشی انجام داد. بسیاری از این طرح ها به عنوان الگو به زنانی داده می شد که شاگرد نادعلیان بودند. آنها با نقاشی کردن این الگو ها درآمد داشتند.

ترکیب هنر با آموزش و توسعه پایدار
او هنر اجتماعی را نه تنها زیبایی‌شناختی، بلکه آموزشی، فرهنگی و اقتصادی می‌داند. در جزیره هرمز و قشم، فعالیت‌های او به ارتقای مهارت‌های زنان و ایجاد فرصت‌های شغلی در صنایع دستی، گردشگری و هنر منجر شده است.

حفاظت از محیط زیست و میراث فرهنگی
بخش مهمی از هنر اجتماعی در نگاه نادعلیان به پیوند با طبیعت و پاسداشت فرهنگ بومی اختصاص دارد. او با احیای هنرهای سنتی، جامعه را به مسئولیت‌پذیری نسبت به محیط و فرهنگ خود دعوت می‌کند.

هنر به‌مثابه‌ی کنشگری اجتماعی
در دیدگاه او، هنر اجتماعی فقط بازنمایی جامعه نیست، بلکه اعتراض، مقاومت و واکنش به بی‌عدالتی‌های اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی نیز هست.

به زبان ساده، نادعلیان هنر اجتماعی را پلی میان خلاقیت هنری، زندگی روزمره مردم، آموزش، توانمندسازی و توسعه اجتماعی می‌بیند.

از میان برداشتن موانع برای رشد زنان

در حوزه فرهنگ کوچروهای سنگسری او جشنواره و رویدادهای زیادی برگزار کرد. او زمینه ای را فراهم کرد که آنها معرفی شوذ. حالا رقص زنان و دختران این قوم کوچرو شناخته شده است.  یکی از کارهای بنیادین پژوهش، در زمینه رقص زنان و دختران سنگسری بود. پس از شناسایی گام ها این زمینه را ایجاد کرد که آنها اجراهای متعددی داشته باشند. دستاورد این فراید شرایطی را فراهم کرده است که زنان در برنامه های فرهنگی مشارکت فعالی داشته باشند.  بدون حمایت های نادعلیان این امکان برای زنان و دختران وجود نداشت که در محیط های عمومی رقص را اجرا کنند. 

کنیز یکی از شاگردان من بود که به او کمک کردم داستان زندگی او بر دیوار خانه اش نقاشی شود.

در سال های اول فعالیت در جزیره هرمز موزه او کانون مهمی بود که زنان در آنجا آموزش می دیدند. آنها فعالیت خود را با نقاشی شروع کردند. اگرچه حالا عمل نقاشی به دلایل افزایش گردشگر کم شده است. اما نقاشی به آنها اعتماد به نفس داد. آنها به زنان خلاقی تبدیل شدند که از رسانه ترسی ندارند.

به دلیل میزان زیاد گردشگران بسیاری از زنان به فروشندگی و بومگردی روی آوردند.  حاصل نقاشی کردن اعتماد به نفس، خلاقیت در رفتار شغلی، آشنایی با رسانه و مدیریت مشاغل خانگی بوده است. نقاشی توانمندی های آنان را آشکار کرد. دختران و زنان هرمزی بیشترین سهم را در مشاغل گردشگری به عهده دارند.

پس از سالها کار با جامعه محلی جزیره هرمز از سال 1395 فعالیت های او در جزیره قشم شروع شد. آموزش پارچه نقاشی و نقاشی روی چوب کهور مهاجم، ساخت ماسک و … از کارهای انجام شده در روستاهای جزیره قشم هستند که هنوز ادامه دارند.

از سال های اول تاسیس مرکز اقامتی هنرمندان در جزیره هرمز و پس از تبدیل آن به موزه، همیشه کودکان در موزه او تردد داشته اند. حالا موز یک کتابخانه خلاق ویژه کودکان دارد.

ابعاد مختلف هنر جامعه محور احمد نادعلیان:

بازتعریف نقش هنر:

کار او دیدگاه‌های سنتی نسبت به هنر را به چالش می‌کشد و آن را مستقیماً در بافت‌های اجتماعی و شهری قرار می‌دهد تا به عنوان ابزاری برای دگرگونی، توانمندسازی و پیشرفت اجتماعی عمل کند.

جان بخشی به محیط های متروکه:

نادعلیان ساختمان‌های متروکه را خریداری می کند با کمک هنرمندان آنها را بازسازی می‌کند و آنها را به مراکز فرهنگی مانند موزهاحمد نادعلیان در جزیره هرمز و خانه امد نادعلیان در لافت.

جمع آوری میراث فرهنگ ملموس و ناملموس:

او اشیاء تاریخی زیادی را جمع آوری کرده که تاریخ و فرهنگ مناطق را معرفی می کنند. در کنار آن با مستند سازی میراث ناملموس جوامع را به صورت میدانی ثبت کرده است.

به بافت مواد به درنخور در بازسازی:

نادعلیان دور ریختی هار جمع می کند و از آنها میز و صندلی و قفسه درست می کند. بسیاری از مواد پیدا شده در خرابه ها در موزه و نگارخانه های او به آثار مفهومی تبدیل می شودند و معنای جدیدی پیدا می کنند.

خودگرادنی مراکز

او با فروش آثار هنری و درصدی که از آن برداشته می شود، برای خرید یا توسعه محیط هایش استفاده می کند

مشارکت هنرمندان و جامعه محلی :

برای بازسازی بنا ها، نقاشی های دیواری و آموزش پروژه‌های او هنرمندان و جامع را به مشارکت می گیرد. با معرفی الگو ها خانه های مراکز متروکه زیادی احیاء شده اند