مجسمه

بسیاری از مجسمه‌های سنگی او، به ویژه مجسمه‌های “حاضر-آماده”، با الهام از شکل طبیعی سنگ‌ها شکل می‌گیرند و هنرمند تنها خطوط یا بافت‌هایی را به آن‌ها اضافه می‌کند تا موضوع را مشخص سازد.
آناهیتا و الهه‌های مادر: یکی از پررنگ‌ترین مضامین در کارهای او، الهه آب و باروری، آناهیتا است. او مجسمه‌هایی از الهه‌ها و پیکره‌های مادر می‌سازد که ریشه در اساطیر پیشا تاریخی و سنت‌های ساخت عروسک‌های بدوی دارند و نماد آفرینش و باروری هستند.
حیوانات و موجودات دریایی: حجاری‌های او غالباً شامل طرح‌هایی از ماهی، خرچنگ، مار، دست‌های انسانی، و ردپاها است. ماهی در آثار او نمادی از تلاش انسان برای بقا و آزادی است.
با وجود تمرکز بر طبیعت و حیوانات، مضمون اصلی آثار نادعلیان انسان و دغدغه‌هایی مانند بحران‌های زیست‌محیطی، تخریب طبیعت، میراث فرهنگی، و خشونت علیه زنان را نشان می دهند.
گاهی مجسمه هایش (الهه آب) را در محیط رودخانه ها چیدمان می کند. آب به همه ی مخلوقات و موجودات جهان جان می بخشد. در ایران باستان این باور وجود داشت که الهه ی آب «آناهیتا» همه ی آب های روی زمین و شیر مادران را تطهیر می کند. پی بردن این نکته اهمیت دارد که با توجه به پیشینه این آثار، مفهوم مورد نظرش آثارم در زمان حال، در بستری متفاوت ارائه می دهد که توجیهات و دستاوردهای گوناگونی را دارا می باشد.