هنر اجتماعی (Social Art) که با پیکر بندی اجتماعی (Social Sculpture) و یا هنر جامعه محور (Community Art) در ارتباط است fا فعالیت های هدفمند یک هنرمند حرفهای در یک جامعه شکل می گیرد. پیامد تعامل هنرمند با افراد جامعه علاوه بر آفرینش هنری ممکن است نتیجه اش تحولات اجتماعی باشد.
بسیاری از آثار هنری نادعلیان با عنوان هنر اجتماعی قابل طبقه بندی هستند. اغلب آثار هنر اجتماعی او ابعاد زیست محیطی نیز دارند. اما هر هنر محیطی الزاما نمی تواند ابعاد اجتماعی آشکاری را داشته باشد. بهترین نوع هنر اجتماعی از نگاه نادعلیان هنری است که با اهدافی انسانی محیط ها و اشیاء … را مورد توجه قرار می گیرند که اصلا ارزشمند تلقی نمی شده اند.
در فرایند کار هنری نادعلیان توانایی های پنهان افرادی کشف و پرورش پیدا می کند که افراد جامعه آنها را جدی نمی گرفتند. او دوست دارد با ارجاع به طبیعت، فرهنگ، آداب و رسوم ، زندگی ، صنایع دستی و هنر عوام ، به هنری دسترسی پیدا کند که ارزشمند تلقی شوند. نتیجه تغییرات معنوی و مادی باید قابل لمس و مثبت باشد. در نهایت دستاوردهای اقتصادی و فرهنگی این هنر برای او مهم هستند.
زمینه کارهای هنر اجتماعی نادعلیان بسیار متنوع هستند. عمده فعالیت های او شامل نماد سازی طبیعت و خاک جزیره، آموزش زنان و کودکان بوده است. تسهیل گردشگری در خانه های محلی و انجام کارهای نقاشی بر روی دیوار ، بازیافت و به یافت پارچه ها و انجام نقاشی از دیگر موارد هستند.
او همیشه دوست داشتم که جمع را به مشارکت دعوت کند و اقشار اجتماع بتوانند از آن بهره ببرند و یا غیر مستقیم به آن دسترسی داشته باشند.
برای او هنر فقط انجام یک اثر هنری نیست. شاید بتواند درمان باشد. شاید بتواند شکمی را سیر کند و شاید بتواند نحوه زیستن را تغییر دهد.
احمد نادعیان برای آشکار سازی معضلات اجتماعی و دسترسی به توانمندی های پنهان افرادی که نادیده گرفته می شوند، افرادی که بیماری اعتیاد داشتند را تشویق کرد که طراحی های ساده انجام دهند و با استفاده از طرح های آنها نقاشی انجام داد. بسیاری از این طرح ها به عنوان الگو به زنانی داده می شد که شاگرد نادعلیان بودند. آنها با نقاشی کردن این الگو ها درآمد داشتند.
پس از سالها کار در طبیعت و اجتماع حالا هنر برای او فقط نمایشی روشنفکرانه نیست، آنها فقط به عنوان بخشی از مخاطبان او محترم و مورد توجه هستند.
کارهای نادعلیان در جزیره هرمز با هنر محیطی شروع شد ولی با گذشت زمان رنگ و بوی اجتماعی آن پر رنگ شد. پس از یک دوره برگزاری کارگاه در سالهای آغازین که در جزیره هرمز ساکن شد، به دنبال یک خلوت شاعرانه بود. در طبیعت جنوب غربی جزیره هرمز نقاشی می کرد. می خواست که رفتاری تغزلی داشته باشد.
برای نیازهای اولیه به شهر می آمد. در آن زمان هیچ غذاخوری وجود نداشت. معمولا زنان در خانه ها برای من غذا درست می کردند. آنجا متوجه اختلاف عمیق بین زیبائی طبیعت و کیفیت زیست مردم آنجا شد. واقعیت های انسانی و اجتماعی او را بیدار و به دنیای دیگری رهنمون کرد. تصمیم گرفت که به زنان آموزش دهم که با خاک نقاشی کنند.

کنیز یکی از شاگردان من بود که به او کمک کردم داستان زندگی او بر دیوار خانه اش نقاشی شود.
در سال های اول فعالیت در جزیره هرمز موزه او کانون مهمی بود که زنان در آنجا آموزش می دیدند. آنها فعالیت خود را با نقاشی شروع کردند. اگرچه حالا عمل نقاشی به دلایل افزایش گردشگر کم شده است. اما نقاشی به آنها اعتماد به نفس داد. آنها به زنان خلاقی تبدیل شدند که از رسانه ترسی ندارند.

به دلیل میزان زیاد گردشگران بسیاری از زنان به فروشندگی و بومگردی روی آوردند. حاصل نقاشی کردن اعتماد به نفس، خلاقیت در رفتار شغلی، آشنایی با رسانه و مدیریت مشاغل خانگی بوده است. نقاشی توانمندی های آنان را آشکار کرد. دختران و زنان هرمزی بیشترین سهم را در مشاغل گردشگری به عهده دارند.
پس از سالها کار با جامعه محلی جزیره هرمز از سال 1395 فعالیت های او در جزیره قشم شروع شد. آموزش پارچه نقاشی و نقاشی روی چوب کهور مهاجم، ساخت ماسک و … از کارهای انجام شده در روستاهای جزیره قشم هستند که هنوز ادامه دارند.


از سال های اول تاسیس مرکز اقامتی هنرمندان در جزیره هرمز و پس از تبدیل آن به موزه، همیشه کودکان در موزه او تردد داشته اند. حالا موز یک کتابخانه خلاق ویژه کودکان دارد.
ابعاد مختلف هنر جامعه محور احمد نادعلیان:
بازتعریف نقش هنر:
کار او دیدگاههای سنتی نسبت به هنر را به چالش میکشد و آن را مستقیماً در بافتهای اجتماعی و شهری قرار میدهد تا به عنوان ابزاری برای دگرگونی، توانمندسازی و پیشرفت اجتماعی عمل کند.
جان بخشی به محیط های متروکه:
نادعلیان ساختمانهای متروکه را خریداری می کند با کمک هنرمندان آنها را بازسازی میکند و آنها را به مراکز فرهنگی مانند موزهاحمد نادعلیان در جزیره هرمز و خانه امد نادعلیان در لافت.
جمع آوری میراث فرهنگ ملموس و ناملموس:
او اشیاء تاریخی زیادی را جمع آوری کرده که تاریخ و فرهنگ مناطق را معرفی می کنند. در کنار آن با مستند سازی میراث ناملموس جوامع را به صورت میدانی ثبت کرده است.
به بافت مواد به درنخور در بازسازی:
نادعلیان دور ریختی هار جمع می کند و از آنها میز و صندلی و قفسه درست می کند. بسیاری از مواد پیدا شده در خرابه ها در موزه و نگارخانه های او به آثار مفهومی تبدیل می شودند و معنای جدیدی پیدا می کنند.
خودگرادنی مراکز
او با فروش آثار هنری و درصدی که از آن برداشته می شود، برای خرید یا توسعه محیط هایش استفاده می کند
مشارکت هنرمندان و جامعه محلی :
برای بازسازی بنا ها، نقاشی های دیواری و آموزش پروژههای او هنرمندان و جامع را به مشارکت می گیرد. با معرفی الگو ها خانه های مراکز متروکه زیادی احیاء شده اند
مطالب مرتبط هنر اجتماعی
Views: 613