اولین بومگردی در جزیره هرمز برای گردشگران

خانه من در جزیره هرمز اولین مرکز اسکان گردشگری بود که در سال 1388 به صورت رسمی اعلام موجودیت کرد. ابتدا برای اسکان هنرمندان در نظر گرفته شده بود، اما در عمل افراد غیر هنرمند و فرهنگی شناخته شده و حتی سفیر و دبیر اول سفارت در این خانه غذا خوردند و یا خوابیدند. در پاسخ به این سوال که چرا در این خانه ساکن می شدند، باید پرسیده شود که در آن زمان چه امکانات موازی وجود داشت؟ به زبان ساده بوگردی به مفهوم پرداخت اجاره وجود نداشت و حد اقل تا آن زمان به صورت رسمی اعلام موجودیت نکرده بودند. در رویدادهای هنری قبلی در خانه عادی مردم، خوابگاه تربیت بدنی و نمازخانه محیط زیست ساکن شده بودیم. در بهمن ماه  1388 زمانیکه هنرمندان محیطی از گوشه و کنار ایران برای شرکت در بیست و پنجمین جشنواره هنر محیطی به جزیره هرمز آمده بودند در خانه من ساکن شدند. زمانیکه در جزیره هرمز خانه خریدم، هدفم راه اندازی یک هنرمند سرا  (به زبان هنرمندان امروز آرتیست این رزیدنسی) بود. در زمان رویداد اول خانه هیچ امکاناتی نداشت.

تولد گردشگری در جزیره هرمز، اولین سفرخانه ها و بومگردی ها

قبل از خرید خانه هرمز با داشتن بنا در تهران و پلور در انجمن رزآرتیس عضو بودم. تعداد هنرمندانی که در جشنواره من شرکت کردند زیاد بود. در آن زمان با هماهنگی مسئولین هرمز ساختمان مرز نشنیان هم هماهنگ شده بود. فقط برای خواب آقایان در آنجا می خوابیدند. اما برای غذا همه در خانه جمع می شدند. گاهی در یک گوشه حیاط غذا می خوردند.

در روز اول با هنرمندان صحبت کردم. آنها یک کتری بزرگ خریده بودند. خانم نفیسی یک زیر انداز آوردند. خانم فرشته عالمشاه یک پنکه خریدند.

حالا سالهاست که این خانه متروکه به موزه تیدیل شده است

بازدید کننده های بین المللی در حال دیدن فیلم توضیحات در موزه دکتر احمد نادعلیان جزیره هرمز

موزه دکتر نادعلیان در جزیره هرمز

در ماه های قبل از جشنواره خاک هایی که برای آموزش نقاشی زنان آماده شده بود در موزه نگهداری می شد و آموزش آنها ادامه داشت. از همان ماه های اول اشیاء تاریخی، بقایای موجودات و خرت و پرت جمع آموی می کردم.

 

معمولا هنرمندان در فضای کنار منبر و مقابل بازار قدیم جمع می شدند. در آن زمان بیشتر از مزدا استفاده می کردیم.

نسلی که در آن زمان در جشنواره ها شرکت می کردند بیشتر هنرمند تجسمی و گاهی با پیشینه معماری و حوزه های دیگر بودند. اما در کارها فعالانه مشارکت می کردند.

در هر گوشه ای تعدادی از افراد باید به نوعی از خودشان پذیرایی می کردند.

زماینکه خانه خریدم به یکی از همسایه های خانه ام سفارش دادم که قیمه درست کنند. چون همه ماهی دوست نداشتند. با گروه هنرمندان و اغلب دانشجو باز هم نتیجه موفق نبود.

 

گاهی هم در اتاق مرکزی ساختمان غذا می خوردیم.  حسن دریاپیما همیشه حضور داشت.  همزمان با بیست و پنجمین جشنواره هنر محیطی نقاشی دیوار ها با خاک های رنگی دیوارها شروع شد. دیوار سمت راست نقاشی شده است. سمت چپ هنوز باقی مانده است. در نوشته های دیگری رنگ آمیزی و نقاشی خانه و کوچه های مسیر معرفی می شوند.

 

شخصا در نقاشی مشارکت داشتم و ترکیب کلی نقاشی ها را شخصا مدیریت می کردم. علاوه بر حسن دریاپیما آقای عبدالرسول دریاپیما که هنرمند شناخته شده تئاتر جزیره هرمز بودند و آقای محمد سلامتی که عضو شورای شهر بودند و در نمایش های هرمز بازیگری می کردند حضور داشتند.

ادامه دارد

Views: 9