حضور شخصیت های هنری فرهنگی در جزیره هرمز

با توجه به مشکلاتی که در سال 1390 برای مرکز هنر پردیس در هرمز ایجاد کردند، در سال 1391  مرکز پردیس فراخوان عام نداشت و کارگاه متمرکز برگزار نکرد.  به دلیل اعتراض به این روند، به عنوان مدیر مرکز پردیس در سال 1391 مجوزی درخواست نکردم و رویداد جمعی نیز شکل نگرفت. از سال 1391 به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان اعلام شده است که دو اطاق از مجموعه اطاق های هنرمند سرا از این پس خانه نادعلیان محسوب می شود و میهمانان شخصی در آنجا ساکن خواهند بود. این اطاق ها درب مستقل دارند آشپزخانه و سرویس بهداشتی مجزا نیز دارند.

برای اینکه مشکلی برایم ایجاد نشود شخصیت های شناخته شده هنری و فرهنگی تدریجا به عنوان میهمان خانوادگی احمد نادعلیان به پردیس آمدند. نگارخانه و مرکز آموزشی فعال بود.  هنرمندانی که از آنها شناختی نداشتم پذیرش نکردم و برای اسکان من فقط میزبان دوستانم بودم.

دلیل آن این بود که سال قبل درخواست برگزاری جشنواره در آبانماه تسلیم اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان شده بود. صدور آن چندین ماه طول کشید و اواخر اسفند مجوز صادر شد.

هنرمندان جوانی را که می شناختم را در خانه بومی ها ساکن کردم. جشنواره فقط ویژه دوستان حرفه ای مرکز پردیس بود. چقدر کار فرهنگی به سالم ترین روش آن سخت بود؟ چرا؟ !!!

در سال 1391 آقای احمدی نسب از چهره های شناخته شده هنر نقاشی و تاتر هرمزگان و دکتر زرین کلک به همراه خانواده هایشان به مرکز ما آمدند. آقای زرین کلک به من گفتند استاد پرویز کلانتری توصیه کردند به خانه شما بیایم. گزارش کامل را در سایت قدیم من ببینید.

راهی دشوار و دستاوردی شگفت انگیز – چهلمین جشنواره هنر محیطی در هرمز (پائیز و زمستان 1391)

به مهمانانم گفتم که خانه من میهمانپذیری بی ستاره بود. اما آسمان آن پر از ستاره است. در خلوت حیاط آن می توان روی ماه را دید.

آنها از گوشه و کنار جزیره بازدید داشتند.  شب ها معمولا با میهمانان روند شکل گیری هنرمند سرا دستاوردها و مشکلات آن بحث می شود.

معمولا همه استادان میهمان از کارگاه های نقاشی زنان جزیره بازدید می نمایند و بعضی از آنها طراحی می کنند

آقای احمدی نسب نیز چند طرح اجرا کردند.

 

 خانم گزیلا وارگا سینائی (همسر آقای خسرو سینائی) و خانم توران زندیه (همسر آقای غلامحسین نامی)  نیز در سال 1390 به هرمز آمدند. دو نفر از هنرمندان بومی خانم ها فرانه جلالی و معصومه ذاکری آنها را همراهی کردند.  خانم سینائی سالها بر نقاشی از زنان جنوب تمرکز داشته اند. و خانم زندیه سالها در هنرستان هنرهای تجسمی دختران تدریس داشته اند و در زمینه کلاژ کار می کنند. در این سفر آنها با هنر زنان هرمز آشنا شدند.

آنها چند روزی میهمان ما بودند.

علاوه بر جاذبه های طبیعی هرمز جاذبه های فرهنگی هرمز را به آنها نشان دادم.

 

گزیلا وارگا سینائی و خسرو سینایی در سال های قبل از حضور من ارتباط خوبی با هرمزگان داشتند. بارها دعوت شده بودند. خانم سینایی در دومین سال حضور من در کنار هنرمندان بندر عباس نیز حضور داشت. با وضعیت هرمز آن زمان آشنا بود. این سفر خانم سینایی زمینه ای را ایجاد کرد که به آقاس سینایی پیشنهاد بدهد به جزیره هرمز سفر کند و بعد ها فیلم جزیره رنگین ساخته شد.

ما به دیدار یک مامای سنتی رفتیم که زمانی سنگ درمانی می کرده است.

 

ارزش چروک های این دست از کوه های رنگی هرمز بیشتر است

اطلاعات بیشتر را در لینک زیر ببینید:

 

راهی دشوار و دستاوردی شگفت انگیز – چهلمین جشنواره هنر محیطی در هرمز (پائیز و زمستان 1391)

Views: 3