احمد نادعلیان با ابزار ابتدایی حجاری های زیادی انجام داده است. حجاری های او حیوانات ، مادر ، کودک و جنین را نشان می دهند. حجاری های او همانند طراحی ها و نقاشی های او هستند. او حجاری را با پیکره حیوانات شروع کرد. این آثار یاد آور خاطره های اجدادی او هستند. اما انسان موضوع اصلی کارهای اوست. برای او انسان ماده نیست. انسان ها در کارهای او آسمانی و همانند فرشتگان هستند. آنها عاشقانه و سبک بال در فضا رقصانند.
آثار احمد نادعلیان غالبا نمادگرا هستند. در بسیاری از طراحی ها, نقاشی ها, حجاری ها و ترکیب های سنگی او، باروری و آفرینش موضوع اصلی هستند.
او می گوید: چگونگی پیدایش هستی و خلقت انسان در بسیاری از اسظوره های کهن و ادیان توصیف شده است. اعتقادات درباره شروع حیات خلقت و زندگی نشان میدهد که تولد انسان پدیده ای بسیار شگفت محسوب میشده است. در دنیای باستان اعتقاد بر این بود که مادر یک خالق است و به عنوان یک الهه پرستش مید. شکل گیری رشد و زندگی یک کودک در شکم یک مادر همانند شروع خلقت است. عشق منشا خلقت است و استمرار آفرینش ریشه در عشق دارد. مادر بستر عشق و باروری است. او هم معشوقه است و هم عاشق.
بسیاری از هنرمندان گدشته و یا معاصربه مرگ و دنیای پس از مرگ توجه داشته اند و دارند. و بسیاری از هنرمندان نیز سعی دارند اجسام بی جان را باز نمائی کنند. اما غالب نقاشی های من موضوع انسانی دارند و جنبه هایی از زندگی را نشان میدهند. آفرینش خلقت و باروری مضامینی هستند که در بسیاری از نقاشی ها و حجاری ها ی سالهای اخیر من مورد توجه قرار گرفته اند.
همه ما زندگی قبل از تولد و زندگی آغازین پس از آنرا تجربه کرده ایم. زندگی و حیات در دوران قبل ازتولد نوعی زندگی در دنیائی عیر مادی است. آیا شما چیزی از آن به یاد می آورید؟
Views: 63