نادعلیان از اولین سفرش به جزیره هرمز نمونه های خاک ها و شن های رنگی را برای تجربه در نقاشی با خود به تهران برده بودم و با مواد چسبنده مختلف نیز تجربیاتی انجام داده بودم. اما از آذز ماه سال 1387 به صورت هدفمند و جدی تر این کار را توسعه دادم.
یادآوری در آن زمان برگزاری هنر محیطی با خاک و عمل نقاشی روی بوم و برگزاری نمایشگاه در ماه مهر موجب شد که به جزیره هرمز توجه شود. اما بعد ها نادعلیان نقاشی با خاک برای روی بوم را با پودرهای رنگی و انواع پودر سنگ از نقاط مختلف ایران تغییر داد. شاگردانش حالا با دور ریز پارچه نقاشی می کنند.
با طیفی از رنگ ها به صورت یک کشتزار با رنگ های طبیعی یک رنگین کمان ایجاد کردم. در شرایط کنونی این عمل را اشتباه می دانم و سال هاست چنین عملی را تکرار نکردم. در سال های اول حضور در جزیره هرمز، در خصوص استفاده از مواد طبیعی در مقاطعی من هم اشتباه داشته ام که در زمان مناسب به آنها اشاره خواهم کرد.
علاوه بر چیدمان محیطی که در تداوم تجربه دو سال اول بود، وسایل نقاشی برده بودم و دوست داشتم رنگ به دست آمده در طبیعت را بر روی بوم اجرا کنم.
یکی دو روز اول حسن هر روز صبح مرا به طبیعت میبرد و رها میکرد. با غروب آفتاب به دنبالم می آمد و با هم به هرمز برمی گشتیم. اما تصمیم گرفتم آنجا در یکی از اتاق های متروکه محیط زیست بمانم و فقط گاهی برای خرید به شهر بیایم.
رنگ های مختلف را در خاک و کلوخ ها و یا سنگ ها لمس می کردم.
پس از جمع آوری نمونه رنگهای مختلف آنها را به شیوه ای بدوی تبدیل به رنگ دانه کردم.
آنچه که بیشتر جزیره هرمز را از شگفتی های طبیعت سایر نقاط دنیا متمایز می نماید این است که در فاصله کمی اگر جابجا شویم تنوع رنگ ها را می بینیم.
و با خاک ها، شن ها و پودرهای سنگ نقاشی کردم. خیلی هیجان داشت. پیش از این پودر رنگ طبیعی را خریداری می کردم. رایگان بودن آن مهم نبود. آنچه مهم بود در یک روند طبیعی با دست های خودم لمس می کردم. این نگرش در فرایند انتخاب سنگ هایی که در پلور انتخاب می کردم وجود داشت. سنگ از کارخانه نمی آمد. از طبیعت بدست می آمد.



مادر زمین زخم دیده: نقاشی احمد نادعلیان با خاک ها و کانی های جزیره هرمز و درصد کمی پودر رنک

Views: 1
English

















