ابداع و آموزش پارچه نقاشی به زنان روستاهای جزیره قشم

در سال 1394 پارچه نقاشی پشت شیشه را ابداع و به صورت رایگان به زنان بسیاری در روستاهای جزیره قشم آموزش دادم. ابتدا آموزش به دختران و زنان در روستای سلخ در خانه ی زینت دریایی شروع شد. سپس در خانه پدری طاهره گورانی در باغ هنر و بعد روستاهای دیگر جزیره قشم توسعه پیدا کرد.

طراحی و راه اندازی باغ آئین ها در باغ زینت دریای 1394

در سالهای بسیاری در جزیره هرمز با جامعه محلی کار مشترک انجام دادم. همیشه این سئوال وجود داشته است که آیا هنر میتوان در توانمندی اقتصادی و توسعه فرهنگی جوامع محلی نقش داشته باشد؟ پاسخ مثبت بود. اما سئوال بعدی این بود که جابجایی در اقلیم چگونه می تواند در نوع ابتکارات ما تاثیر گذار باشد.  بدون خاک رنگی هرمز زنان چگونه می توانستند نقاشی کنند؟ 

کار من با آموزش زنان شروع شد. طرح ابداعی من در قشم این بود که پس از انجام طراحی، پارچه های کهنه و اضافه دوخت لباس بازیافت شوند و به شیوه ی تکه چسبانی، در پشت شیشه چسبانیده شوند.

احمد نادعلیان: آموزش پارچه نقاشی پشت شیشه به زنان روستاهای قشم

 

برای این کار طرح های مشابهی که در جزیره هرمز استفاده می شوند به کار گرفته شدند، اما به جای خاک ها با بهره گیری از روش ساخت چهل تکه پارچه های رنگی به صورت تکه چسبانی در پشت شیشه ها چسبانیده شدند.

پارچه های مورد استفاده ی زنان جنوب رنگین و نازک هستند. پس از نصب در پشت شیشه، رنگ ها با شفافیت دیده می شوند. تجربه ده سال کار من در جزیره ی هرمز کمک کرد که در مدت کوتاهی، مسیر آموزش طی شود. تصور غلطی که در جزیره ی هرمز وجود داشت این بود که شگفتی خاک آنجا و به کارگیری آن می تواند الزاماً هنری ارزشمند را به وجود آورد. به همین دلیل در قشم از پارچه های دور ریز استفاده کردم و قصدم این بود که با استفاده از مواد ظاهراً بی ارزش به تولیداتی دسترسی پیدا کرد که ارزش فرهنگی و اقتصادی داشته باشند.

 

 

 

 

 

تدریجا شمار زنانی که تکه چسبانی چهل تکه پشت شیشه را یاد گرفتند به بیش از هشتاد نفر رسید.

برای توسعه فعالیت زنان خانه هنر سلخ در خانه پدری سرکار خانم طاهره گورانی شکل گرفت.

 

پس از مدتی طرح ارائه دادم که پارچه نقاشی هایی که زنان در قشم کار می کردند به صورت میزها و جعبه های نوری ارائه شوند. این چشم انداز وجود داشت که کارها در یک قلمرو بین المللی ارائه شوند.

بد نیست به این نوشته پیشین اشاره شود که در سال های اول که در جزیره زندگی می کردم، خیلی از مردم جزیره لباس های کهنه را یا می سوزانند و یا به داخل دریا می انداختند. عجیب ترین آنها شلوارهایی بودند که نقش های گلابتون داشتند. من بسیاری از آنها را جمع آوری کردم. 

در سال های اول که در جزیره زندگی می کردم، خیلی از مردم جزیره لباس های کهنه را یا می سوزانند و یا به داخل دریا می انداختند. عجیب ترین آنها شلوارهایی بودند که نقش های گلابتون داشتند. من بسیاری از آنها را جمع آوری کردم. 

 

 

 

 

 

زن های جزیره آنها را شست شو می دادند. قسمت های سوزن دوزی آنها بی نظیر هستند. مجموعه ای از آن ها در موزه ی من به نمایش در آمده اند. 

من از زنان محلی می خواستم که با استفاده از قسمت های بالایی آنها چهل تکه درست کنند. مجموعه ای از روتختی، رومبلی و متکی تولید شدند. بر روی بعضی از آنها طرح هایم را می کشیدم. 

طراحی بر روی چهل تکه های تولید شده با پارچه های کهنه در جزیره هرمز

Views: 29