شروع کنده نگاری بر روی سنگ در طبیعت پلور

نیت اصلی من برای زندگی در طبیعت نقاشی کردن در مقیاس بزرگ بود ولی چون در چادر زندگی میکردیم و فضای کمی در اختیار داشتیم فهمیدم که این امر غیر ممکن است. گاهی اوقات هوا سرد بود و باد میوزید و یا باران میبارید و رطوبت بالا بود. در چنین شرایطی نقاشی مشکل بود.  کمبود مواد برای نقاشی در این مقیاس مانع دیگری بود. بنابراین تصمیم گرفتم ماده کاری بومی از طبیعتی که در آن زندگی میکردم بیابم تا به این ترتیب اندیشه ها و افکارم را انتقال دهم. سنگ یکی از بهترین گزینه ها بود. تعداد زیادی از آنها برای کنده نگاری مناسب بودند و در بستر رودخانه نزدیک محل اقامت ما به وفور دیده میشدند. برای تراش دادن سنگها از ابزار نوکتیز ابتدائی استفاده میکردم.  سپس فهمیدم که میتوان با استفاده از یک سنگ سخت، سنگ های نرم را صیقل دهم. فنون یا شیوه هایی که به کار میبردم بسیار ابتدائی بودند و من دریافتم همه ی مردم دوران کهن آنها را بیش از من به کار برده بودند.

کنده نگاری های اولیه احمد نادعلیان بر روی سنگ

 

 

کنده نگاری بر روی سنگ طبیعی رودخانه هراز، روستای پلورکنده نگاری بر روی سنگ طبیعی رودخانه هراز، روستای پلور

من معمولا سنگهایم را در روزهای بارانی انتخاب میکردم.  سنگهای نرم در روزهای بارانی درخشندگی نداشتند در نتیجه برای کار من مناسب بودند. بتدریج شکل سنگها موضوع کارهای من را تعیین کردند. من نمیتوانستم هر تصویری را بر روی هر سنگی به شکلی خاص منطبق نمایم. احساس من این بود که من باید با اشکال طبیعی سنگها کار کنم و اثرم را با آنها بیافرینم. به نظر میرسید که سنگها مجسمه های نیمه آماده اند.  تمام کاریکه میبایست انجام دهم افزودن تعدادی تصویر, خطوط, بافت و ……. بود و در نهایت منبع الهام بخش جدیدی برای کار امروز من شدند. من آنها را مجسمه ی حاضر-آماده نامیدم.

مادر و کودک: حجاری های احمد نادعلیان

بسیاری از آثار من مادر و کودک را نشان می دهند. مادر بستر عشق و محبت است. او هم معشوق است و هم عاشق. عشق منشأ خلقت است و استمرار آفرینش ریشه در عشق دارد.

 

مجسمه های نیمه آماده از طبیعت احمد نادعلیان

شکل سنگ ها، به تدریج موضوع کارهای من را تعیین کردند. تمام کاری که می بایست انجام دهم افزودن خطوط و بافت بودند که در نهایت نیز منبع الهام بخش جدیدی برای کار امروز من شدند.  من آن ها را مجسمه ی «نیمه-آماده» نامیدم. احساس من این بود که باید با اشکال طبیعی سنگ ها کار کنم و اثرم را با آن ها بیافرینم. به نظر می رسید، زمانی که من یک سنگ را انتخاب می کنم، خود آن سنگ یک اثر هنری «نیمه آماده» است.

مجسمه های حاضری انتخاب شده از طبیعتِ احمد نادعلیان

در مواردی بسیای زمانی که در طبیعت راه می روم ذهن من در شکل سنگ ها پیگره ای را می بیند. من آنها را جمع می کنم. هزاران سنگ در باغ مرکز هنر پردیس پلور و خانه پدری من در تهران جمع آوری شده است. در مواره بسیاری خود سنگ یک مجسمه آماه است. هیچ دخالتی نمی توانم بکنم. فقط با انتخاب می توان آن را به نمایش گذاشت.

 

 

 

 

 

 

 

Views: 12

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *