شکل گیری انجمن زنان نقاش جزیره هرمز

در سال 1392 زنانی که با استفاده از خاک های رنگی نقاشی می کردند انجمن زنان نقاش جزیره هرمز را در موزه دکتر نادعلیان تشکیل دادند. یکی از اطاق های موزه برای دفتر این انجمن در نظر گرفته شده بود.  در آن سال ها نقاشی در جزیره هرمز تبدیل به یک صنعت خانگی شده است. تعدادی از آنها در موزه کار می کردند و بسیاری دیگر مستقل کار می کردند و در مقابل قلعه پرتقالی ها به فروش می رساندند.

 

 

 

 

من برای نهادینه شدن این کار بهای سختی پرداخت کردم. در زمانیکه کسی این کار را انجام نمیداد، شخصا برای فروش آثارشان در اسکله شهر بساط پهن کردم.  دو تا از دخترها من را همراهی کردند. اما با چند تا آدم مواجه شدیم که از روی حسادت یا نادانی کارها را شکستند، یکی از آنها نیز صورت من را با سیلی سرخ کرد. روز بعد دوباره در اسکله حضور پیدا کردم و کارهای شکسته را به دو برابر قیمت به فروش رساندم. این آثار شکسته، رنجها و زخمهای جامعه را روایت میکنند.

شکستن آثار زنان و حمله به احمد نادعلیان در جزیره هرمز

حالا برای نقاشی زنان به منظور حفظ محیط زیست از خاکها و کانی های نایاب جزیره هرمز استفاده نمی کنیم. برای مدت زیادی خاک رنگی سایر نقاط ایران و یا پودر رنگ را برای استفاده زنان به جزیره بردم و با ترکیب آنها با پودر سنگ رنگهای مورد نیاز زنان را آماده کردم و به صورت رایگان در اختیار آنها قراردادم.

زنان زیادی از طریق اینترنت یاد گرقته بودند که در شیشه های خاک های رنگی را به صورت لایه لایه نقاشی کنند. به این زنان نیز توصیه کردم و آموزش دادم که با پودر سنگ و پودر رنگی از نمونه های بدلی استفاده کنند. در مراحل اولیه ماده بدلی آماده را در اختیار آنها قرار می دادم.  دلیل این پیشنهاد این بود که خاک های رنگی جزیره برداشت نشوند.

 

 

حالا به دلایل متعددی تولید و فروش نقاشی با پودرهای رنگی کم شده است. از سال 1395 به بعد آنقدر کارشگنی و مشکل برایم ایجاد کردند که کارهایم را توسعه ندادم. تعداد گردشگران هم آنقدر زیاد شد که بیشتر زنان برای معیشت و درآمد بهتر به فروشندگی و نقش حنی روی آوردند. مکان بازار فروش بسیاری از آنها تغییر کرد. با اینوجود هنوز زنانی هستند که نقاشی انجام می دهند و در خانه خودشان به فروش می رسانند.

اما دستاورد آموزش نقاشی کردن و بازاریابی کردن آنها، اعتماد به نفس بوده است.  سهم زنان جزیره هرمز در اقتصاد گردشگری و بازار صنایع دستی بسیار بیشتر از سایر نقاط استان است.