اولین دوره آموزش نقاشی با خاک رنگی به زنان جزیره هرمز در سال 1387

در سال 1387 پس از مطالعات و تجربیات اولیه تصمیم گرفتم که اولین دوره آموزش نقاشی با خاک های رنگی را برگزار نمایم. دلیل انتخاب خاک رنگی برای ابداع یک نوع صنایع دستی نوپدید این بود که خاک ها و شن های رنگی این قابلیت را داشت که به عنوان نماد مطرح شود. البته بعد ها خام فروشی و استفاده از کمیت خاک موجب شد که بدل سازی خاک های رنگی را آموزش بدهم و حتی تدریجا کار با پارچه های بازیافتی جایگزین کار با خاک های رنگی شدند.

برای برگزاری این دوره با ریاست شورای شهر و مسئول فرهنگی آموزش و پرورش هرمز دیدار داشتم و پیشنهاد کردم که به صورت رایگان برای دختران و زنان جزیره هرمز دوره های آموزش هنر برگزار نمایم. آنها استقبال کردند.

احمد نادعلیان: زمینه های انجام هنر اجتماعی برای ترویج گردشگری پایدار در جزیره هرمز، سال 1387

 

دوره های آموزش نقاشی به پیشنهاد مسئولین کمیته امداد در یک مدرسه شروع شد. من ابتدا به دختر ها و خانم ها نحوه طراحی، مبانی هنرهای تجسمی و رنگ را به زبان ساده آموزش دادم.

گاهی وقت ها در لب تابم نمونه نشان می دادم که چه رنگ هایی می تواند در کنار هم دلنشین باشد. در سال های گذشته شاگردان نسل اول که به آنها نقاشی درس می دادم را می بینم. اغلب آنها در زمینه گردشگری فعال هستند.

یکی از آنها خدیجه درویشی بود. در نوروز 1401 در اسکله با او گفتگو داشتم. حالا مادر یک کودک است و در کنار ورودیه اصلی اسکله هرمز فروشندگی می کند.  یادی از کلاس های آن دوران شد. گفت ما دختران نادعلیان بودیم. چندین سال در مسیر جزیره قشم خانم درویشی را می دیدم.  به روشی خلاقانه گردشگران را به عنوان راهنما همراهی می کرد و یک راهنمای تجربی بود.

 

در طول دوره هایی که کلاس برگزار می شد، برای جمع آوری رنگ ها  به دفعات به دختران و زنان را به طبیعت بردم. با توجه به تجربه در نقاشی، خاک های رنگی مناسب کار را به آنها نشان می دادم.

در همانجا خاک ها در هاون کوبیده می شدند و آماده می شد. با وسایل بسیار ساده در داخل بطری ها قرار می گرفت.

 

 

 

در کلاس هایم مراحل کار را به دختران و زنان نشان می دادم . با گذشت زمان فنون تغییر کردند. روشی که من آموزش می دادم مناسب زنان بود. کوبیدن خاک با هاون، الک کردن و نقاشی کردن بدون قلم مو مانند استفاده تزئینی از ادویه بر روی غذا با کار زنان سازگار بود.

 

 

 

همانطور که قبلا اشاره کردم در طبیعت و محیط شهری زباله فراوان بود. به دنبال راهی بودم که از زباله ها استفاده کنم.

 

 

این نقاشی ها با بازیافت شیشه دور ریز انجام شدند. مدتی برای شروع کار مجموعه ای از این کارهای کوچک انجام شدند.

 

 

در آن زمان بهروز دهیر زاده شیشه بری داشت. به شیشه بر هرمز گفتم که از این پس شیشه ای را دور نریزد

 

با موی بز و پر پرنده های دریایی قلم مو درست می کردم.

 

 

برای رنگ سیاه و قلم گیری ابتدا از مرکب ماهی مرکب استفاده کردم.

در آن دوره کارهای بسیاری انجام شدند. زمانیکه که در کوچه های هرمز قدم می زدم گاهی شاگردانم را می دیدم. یک با در خانه ای حجله عروسی بود و عکس شاگردم، نقاشی با خاک که آهو را نشان می داد را در داخل آن حجله ثبت کردم.

از دید من خاکهای رنگی و آهو دو چیز به یاد ماندنی جزیره بودند. هدیه من به مردم جزیره آموزش نقاشی بود که آهو را نشان می داد و می توانست هدیه آنها باشد به گردشگرانی که به جزیره هرمز می آمدند. سال های زیادی نقاشی پشت شیشه رواج داشت.

ادامه دارد

Views: 7