پیامدها و واکنش ها به فیلم جزیره رنگین خسرو سینایی

پس از اتمام فیلم جزیره رنگین خسرو سینایی، نمایش آن در ایران، کشورهای مختلف، خطوط هواپیمائی و هرمزگان واکنش ها و پیامدهای متفاوتی داشت. در کنار استقبالی که از آن شد، منتقدانی اغلب جوان از منظر فنی به آن انتقاد داشتند. بعضی از مخاطبان عام بین المللی و ایرانی تبار که نه نادعلیان را می شناختند و نه جزیره هرمز، به آن توجه نشان دادند و به جزیره هرمز سفر کردند.

فیلم جزیره رنگین خسرو سینایی چگونه در هرمز شکل گرفت؟

در یک ماهی که فیلم تصویر برداری می شد، آقای خسرو سینایی در یکی از اتاق های موزه زندگی می کرد. من و همسرم نیز آنجا بودیم. آقای سینایی هر روز صبح دوش می گرفتند و قبل از اینکه کارشان را شروع کنند در حیاط موزه می نشتند و با هم صحبت می کردیم. یک روز گفت از دو چیز مطمئن هستم. زمانیکه فیلم تمام شود دو موضوع مطرح می شود: اول اینکه تجربه ای متفاوت داشته ام، نه الزاما تجربه خوب. دوم اینکه زمانیکه فیلم دیده شود گفته می شود که از نادعلیان جانبداری کرده ام. !  از آقای سینایی پرسیدم : شما که این واکنش را می دانید، چرا اینگونه فیلم را می سازید. پاسخ ایشان این بود. گفت: من زمانیکه چیزی را باور کنم انجام می دهم.

فیلم «جزیره رنگین» اواخر سال 1393 در «لهستان» به نمایش در آمده بود. بعدها در خیلی از کشور ها به نمایش در آمد. در کانادا خیلی از آن استقبال شد.  در 25 خرداد 1394 ساعت 17 در خانه‌ هنرمندان به نمایش گذاشته شد. همزمان با نمایش فیلم دختران هرمز آثار زنان عضو انجمن زنان نقاش جزیره هرمز را برای فروش ارائه دادند.

به مدت چند ماه در خطوط هوایی ترکیش و امارات آن لاین برای همه مسافران در دسترس بود. بعد ها بار ها از شبکه های تلوزیونی ایران به نمایش درآمد.

مشکل بعضی از دوستانی که من و همسرم را می شناختند این بود که نمی توانستند سندیت زندگی من را در فیلم ببینند. اینکه همسرم مشاجره کند و چمدان را ببندند راهی تهران شود، امری نبود که آنها فکر می کردند شایسته پشتیبانی های همسرم باشد. از سوی دیگر همسرم به عنوان کنشکر اجتماعی به بومی ها یاد می داد که چگونه نان محلی را به پیتزا تبدیل کنند و یا در خانه گل بکارند. وافعیت را بخواهید همسر من چنین کنشگری نبود.

بازیگر نقش دکتر کلاه حصیری نداشت، چای می خورد. ویالون می زند. به روش بهداشتی شلوارها را از سواحل دریا جمع آوری می کرد و … همه این موارد برای افرادی که من را می شناختند عجیب بود. آنها چندان توجه نداشتند که در ابتدای فیلم نوشته شده است:  “اقتباس آزاد از زندگی احمد نادعلیان در جزیره هزمز”

در دیماه 1394 در سینماهای کشور به نمایش درآمد. سرانجام در اردیبهشت ماه سال 1395 همزمان با برنامه های روز خلیج فارس در بندر عباس نیز به نمایش در آمد. نه همه هنرمندان هرمزگان ، اما خیلی از هنرمندان مقیم بندر عباس بنا به دلایل متعددی فیلم را دوست نداشتند. در روز نمایش به آن واکنش نشان دادند. یکی از افراد جوان به روی سکو رفت و جلو پرده راه رفت.  دکتر پیروز مجتهدزاد که به عنوان میهمان در روز نمایش حضور داشت، گفت من آنچه که موضوع فیلم است به صورت عینی در سالن نمایش دیدم !!!

در جلسه ای که دوست داشتند فیلم نقد و بررسی بشود فضایی را ایجاد کردند که چندان خوشایند نبود. مرحوم نعیمی فریاد کشید و از آنها خواست که حرمت ها را نگه دارید.

در مراسم روز خلیج فارس سنگ تمام گذاشتند. در آن چند روز در یکی از شبکه های اجتماعی این مطالب رد و بدل شده بود:

محمد سایبانی نوشته بود “دکتر نادعلیانی که وقتی یک خبرنگار در مشاجره با او با دست صورتش را به عقب هل می دهد از او شکایت نکند و او را بارها به دادگاه نکشاند…  و همینطور شکایت نکند از زنی جوان که اتفاقا در فیلم سینایی روی شیشه با خاک های رنگی نقاشی می کشید و او را به دادگاه نکشاند به جرم کشیدن چند نقاشی با طرح های تازه خودش و فروش آن چند تابلو… ما مسئله ای نداریم حاضریم دوباره به پاسگاه و دادگاه برویم”

بیشترین جنجال ها از طرف آقای مصطفی روشی بود. او نوشته بود ” … من هرمز زندگی میکنم شما اگه بدونید که واقعا دکتر نادعلیان چه کارها میکنه به من حق میدید و  از امشب من شروع کردم که این شیطان به ظاهر فرشته رو از هرمزگان بندازم بیرون احتمالش کمه که موفق بشم . ولی همه ی تلاشم رو میکنم . من حتی به دو تا از نماینده های مجلس و چند تا از مسولین و چند نفر از مردم هرمز هم زنگ زدم و قول همکاری دادن و تا هر وقت از این استان بیرون نره اروم نمیگیرم حتی اگه صد سال طول بکشه .  … هر کس میخواد بدونه دکتر نادعلیان با مظلوم نمایی به اسم مردم هرمز چه کار ها میکنه حاضرم رو در رو همه چیز رو بگم”

الان داشتم فکر میکردم

چرا حالا که فیلمهای ضعیفی مثل گرداب سکندر و جزیره رنگین که با هزینه دولتی ساخته شده اجازه پخش توی جشنواره خلیج فارس رو دارن و کلی هم هزینه زیاد بلیط و اسکان عوامل فیلمها هم پرداخت میشه

چرا فیلم من که زاده ی همین استان هستم

و صد وشصت میلیون تومن از جیب براش هزینه کردم توی این جشنواره نیست …

کاش مسئولان ما شعور داشتن که بفهمن ما هم نیاز به حمایت دارم

در تایید مطلب ایشان یکی از کارمندان ارشاد بنام احسان رضایی نوشته بود:

“مصطفی جان خودت می گی کاش شعور داشتن! “

“دردناکتر اینکه مسولان استان قراره امروز ساعت 16 با حضور وزیر ارشاد از سازندگان این فیلم تقدیر کنند.”

“طبق اخبار واصله قراره 10 میلیون تومان نقدن از سازندگان جزیره رنگی تقدیر بشه”

“و هچمنین قراره 5 میلیون تومان نقدن از نادعلیان تقدیر بشه”

“امروز با حضور وزیر ارشاد 16 سالن شهید آوینی”

در ادامه این مطالب آقای مصطفی روشی گفته بود

“الان به پیشدار زنگ زده پیشدار گفته من اصلا اطلاع ندارم و الان پیگیری میکنم. اقای مرادی هم گفته اگه اتفاقی بیوفته شما مقصرید”

“من هم به اقای مرادی گفتم اگه واقعا کسی نتونه کاری کنه باز برنامه دیروز رو حتی اگه هیچ حمایت کننده ای نداشته باشم تکرار میکنم حتی جلوی وزیر با فریادهای بیشتر”

“هنرمندان عزیز اقای مرادی قراره امروز به سالن بیان و به شکل هماهنگ شده با هنرمندان هرمزگان اعتراض خودشونو بیان کنند”

نقل قول های نشان می داد که آنها همانگ شده آمده بودند. در رور مراسم میدان دار آنجا مصطفی روشی بود. چندین بار به من (احمد نادعلیان) توهین کرد. جالب بود حسن دریاپیما با گوشی فیلم می گرفت.

پس از این مراسم شب نامه ای از طرف انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان با امضای عیسی جنگانی منتشر شد. پس از مدتی که مدیریت انجمن تغییر کرد گفته شد که این نامه را آقایان سایبانی و کارگران تنظیم و پرینت کرده اند. نیمه شب به آقای جنگانی مراجعه و ایشان آن را امضا کرده است.

به هر حال با نام انجمن و امضای عیس جنگانی منتشر شده است. زمانیکه از آقای جنگانی پرسیدم گفت آن وقت شب و با آن حالی که من داشتم شما (نادعلیان) هم نامه می آوردید امضاء می کردم.

متن و تصویر نامه را اینجا منتشر می کنم که در حافظه هنر تجسمی هرمزگان باقی بماند

در نامه آمده است:

جناب آقای دکتر علی جنتی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی

هرمزگان سرزمینی است با تاریخی کهن و مردمی سرافراز که همواره در طول تاریخ پاسار ارزش ها و فرهنگ ایران و اسلام بوده است و در بزنگاههای مهم تاریخی با فدا کردن جان خود در برابر بیگانگان تمام قد ایستاده اند تا حفظ فرهنگ ایران برای آیندگان موهبتی گران قدر باشد و در این روزگار ثمره ایثارگری این مردم را میبینم و به آن مفتخریم . چه آنگاه که استعمارگران غربی به خلیج فارس یورش برده اند و چه در روزهای سخت جنگ تحمیلی همواه این مردم در دفاعی مقدس این جان فشانی را هدیه ای کرده اند برای افتخار ایران اسلامی مردمانی که با همه ی این یورش ها امروز مفتخر هستند که فرهنگ وهنری مقتدر و مستقل دارند فرهنگی که توانسته است در طول چندین صده چنان خود را پربار نماید که امروز به عنوان شاخصه ای از هنر ایران مطرح است.

جناب آقای وزیر

چندی پیش به مناسبت روز ملی خلیج فارس فیلمی از فیلم ساز نام آشنا و مطرح کشور جناب آقای خسرو سینایی به نام جزیره رنگین که بر اساس زندگی آقای دکتر احمد نادعلیان ساخته شده است و در بندرعباس پخش شد.

هنگام پخش این فیلم بسیاری از تماشاگران به آن معترض شدند تا جایی که حتی این اعتراضات به روز بعد در مراسم اختتامیه ششمین جشنواره ملی خلیج فارس هم کشیده شد که البته خود حضرتعالی هم حضور داشتید.

در این فیلم جملاتی توهین آمیز و برداشت هایی غیر واقعی و نادرست از زبان و دریافت دکتر نادعلیان مطرح میشود.

متاسفانه با توجه به سابقه 10 ساله ی حضور آقای نادعلیان در هرمزگان و برخوردهای ناشایست و بازتاب های غیر واقعی ایشان در رسانه ها از این مردم و فرهنگ کهن شان و ایجاد تنش میان هنرمندان و مردم و حتی مراجع و نهادهای دولتی و پیگیری مستمر هنرمندان در اعتراض به برخی فعالیت  نادرست ایشان و سو استفاده از هنر و اقتصاد زنان در جزیره هرمز از سوی ایشان تاکنون نه تنها به این موارد رسیدگی نشده بلکه ظاهراقرار است این توهین ها و تنش ها هنوز ادامه داشته باشد.

در محتوای این فیلم متاسفانه از نگاه آقای نادعلیان تمامی مردان هرمز بیکار و بیمار و سربار خانواده اند و این زنان جزیره اند که با ظهور ایشان و یاری و آموزش نقاشی به آن ها منجی خانواده هایشان میشود. یا در بخشی دیگر از این روایت جعلی متوجه میشویم مواد فروش های این جزیره که البته دشمنان او هستند هنرمند هستند. تصویری توهین آمیز و از سر تمسخر و تحقیر به هنرمندان هرمزگان نوعی اقدام تلافی جویانه با توسل به دروغ و تهمت .

جناب آقای وزیر

ما هنرمندان تجسمی هرمزگان همواره با شیوه ی فعالیت و برخوردهای آقای نادعلیان مخالف بوده ایم چراکه ایشان بر خلاف ادعای تلاش های انسان دوستانه و مردمی و تاثیر در تغییر بافت اجتماعی هرمز در مقابل رفتاری متناقض پیش گرفته اند و بارها و بارها با شکایت ازمردم هرمز و هنرمندان به مراجع قضایی مسیری معکوس با آنچه مدعی هستند را طی کرده اند.

ایشان چند مورد شکایت به دادگاه قشم از هنرمندان زنان خبرنگاران و شهروندان هرمز داشته باشند خوب است؟ متاسفانه با در دست داشتن رسانه و اعتباری که به سبب تدریس در دانشگاه تهران دارند و البته حمایت نهادهای مرکز تمامی وقایع و حقایق را در طول ده سال گذشته به شکلی تحریف شده و نادرست انتقال داده اند و تاسف بیشتر اینکه هنوز ادامه داشته و با این فیلم که استاد خسرو سینایی بر اساس روایت دکتر نادعلیان ساخته اند آشکارا به توهین و تحقیراین مردم شریف میپردازند.

آقای جنتی وزیر محترم

ما خواهان رسیدگی به این معضل ده ساله و برخوردجدی با این توهین به مردم هرمزگان و سو استفاده های دور از اخلاق هستیم ما هنرمندان تجسمی هرمزگان به عنوان کسانی که دکتر احمد نادعلیان را برای نخستین بار به جزیره هرمز دعوت کردیم معتقدیم وظیفه وجدانی و تاریخی ماست که نسبت به این معضل فرهنگی که با نام هنر و از دریچه هنرهای تجسمی وارد شده و به دنبال اعمال ثبات دیگری هستند هشدار دهیم.

از محضر حضرتعالی درخواست میکنیم ضمن بررسی وقایع ذکر شده برای پایان یافتن توهین های فرهنگی و جعل تاریخی که از سوی ایشان و به نام هنر میشود رسیدگی کنید.

رئیس انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان

عیسی جنگانی

رونوشت:
+ استاندار محترم استان هرمزگان جناب آقای دکتر جاسم جادری
+ نماینده محترم ولی فقیه در بندرعباس حضرت آیت ا.. نعیم آبادی
+ستاد خبری اداره کل اطلاعات استان هرمزگان
+مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان جناب آقای دکتر درویش نژاد
+ نماینده محترم ولی فقیه در شهرستان قشم حجت الاسلام والمسلمین رضا جوکار
+ فرماندار محترم شهرستان قشم سرکار خانم عزت کمال زاده
+ نمایندگان محترم بندرعباس و قشم در مجلس شورای اسلامی
+ نماینده محترم ولی فقیه در جزیره هرمز حجت الاسلام و المسلمین محمد کاظم مناقبیان
+ بخشدارمحترم جزیره هرمز جناب آقای محمد نعیمی

با نگاهی ابتدایی به نامه می توان فهمید که ابتدایی ترین اطلاعات راجع به فیلم، از نوع مستند و از نوع اقباس آزاد که داستانی باشد وجود نداشته است. دکتر نادعلیان در دو یا سه جا در سایه به عنوان گردشگر حضور دارد.

همسر احمد نادعلیان نقش خیالپردازانه کارگردان را بازی کرده است. آنها ادعا دارند که دکتر نادعلیان در فیلم می گوید.!!!

این مطلب منتشر شد که  همه فیلم سازان بدانند اگر موضوع چالش برانگیری را انتخاب کردند ، با چه انتظارات و پیامدهایی روبرو می شوند. برای مدعیان فرهنگ و هنر هرمزگان متاسفم.

به بهانه نمایش فیلم “جزیره رنگین”

پاسخ احمد نادعلیان به نامه منتصب به رئیس انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان خطاب به جناب آقای دکتر علی جنتی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی

 

بنام خدا

جناب آقای دکتر علی جنتی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی

با سلام و احترام

پس از نمایش فیلم “جزیره رنگین” در شبکه های اجتماعی افراد بسیاری علیه من یاداشت نوشتند و می نویسند. حالا در استان هرمزگان یادداشت نوشتن علیه نادعلیان تبدیل به شغل و یا سرگرمی شده است  برخلاف نظر آنها نه من مدعی بوده ام که منجی جزیره هرمز هستم و نه آنطور که آنان مدعی هستند یک اخلال گر شیاد. من فقط خودم هستم. هرچند اندک کار کرده ام. اما آنهایی که حرف می نویسند عملشان چه بوده است؟

پیرو  سوء تفاهم پیش آمده و نامه منتصب به رییس انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان  خطاب به جنابعالی که به صورت غیر مستقیم به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی وابستگی دارد و شخصیتی خقوقی دارد لازم دیدم نکاتی را حضور جنابعالی توضیج دهم.

1-قبل از هر چیز لازم است اعلام نمایم که بسیاری از هنرمندان استان و حتی هیئت مدیره انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان از نحوه تنظیم این نامه رئیس انجمن بی اطلاع هستند. در نتیجه عدم وجود عقلانیت در نامه منتصب به هنرهای تجسمی هرمزگان  متوجه هنرمندان استان هرمزگان نیست.

2- همانطور که در اول فیلم “جزیره رنگین” به کارگردانی استاد محترم و نام آشنای سینمای ایران قید شده است، فیلم اقتباسی آزاد از زندگی بنده (دکتر احمد نادعلیان) است.  بنیاد فارابی در تهیه کنندگی این فیلم مشارکت داشته است و جنابعالی مستحضر هستید برای ساخت چنین فیلمی کلیه کلماتی  که بیان می شود قبل از فیلم مورد تائید قرار گرفته و پس از ساخت آن بازبینی شده است. نقش دکتر مورد نظر کارگردان را هنرمند محترم مهدی احمدی بازی کردند. در نتیجه بیان این امر که ادعا شده “در این فیلم جملاتی توهین‌آمیز و برداشت‌هایی غیرواقع و نادرست از زبان و دریافت دکتر نادعلیان مطرح می‌شود.” ناشی از عدم آگاهی و شناخت افرادی است که نامه را برای رئیس  انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان تنظیم نموده اند. فکر می کنم بهتر است برای رفع سو ء تفاهم در این خصوص با کارگردان و تهیه کنندگان فیلم  گفتگو شود.

3- حساسیت انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان در واکنش نسبت به تحریف مالکیت مادی و معنوی اثر من شکل گرفته است. به استناد نامه های ضمیمه این یاداشت اعلام می نمایم که در سال 1386 بدون کمک هیچ نهادی و سازمانی اثر پرواز 655 (حمله ناو امریکایی به هواپیمای مسافربری) را به همراه دانشجویانم اجرا نمودیم. انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان در طراحی و اجرای این اثر هیچ نقش نداشت. اما بدون اجازه بنده و همراهانم لوح فشرده ای تهیه نموده بودند و آن را در اختیار بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان هرمزگان قرار داده بودند و از آن بنیاد کمک مالی دریافت کرده بودند. با توجه به پیگیری های انجام شده در دایره حقوقی و قضایی بنیاد حفظ ارزشها و دفتر مدیریت عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تخلف انجمن هنرهای تجسمی استان هرمزگان محرز شد.  با وساطت این دفاتر و حضور آقای سیدی معاون محترم مدیریت عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، آقای علی تن معاون محترم مرکز هنرهای تجسمی و ریاست قبلی انجمن تجسمی هرمزگان در بندر عباس از بنده عذر خواهی شد.  پس از آن، از پیگیری قضایی این موضوع خودداری کردم. اگر متخلفین فکر می کنند با عذر خواهی که داشته اند به آنها بی احترامی شده راه پیگیری در محاکم قضائی را در پیش خواهم گرفت.  اسناد آن ضمیمه می باشد.

4- در نامه منتصب به انجمن اعلام شده است که من از هنر و اقتصاد زنان سوء استفاده می نمایم! آیا میتوانند اسنادی برای چنین اتهامی ارایه دهند؟ آیا طرح چنین موضوعی اگر اثبات نشود پیگیری قضائی به همراه نخواهد داشت؟  این ادعا بی انصافی است و نویسندگان نامه باید شرم داشته باشند. در زمان مناسب زنانی که با نقاشی کردن نان شب به خانه می برند به این موضوع واکنش نشان خواهند داد.  جناب آقای وزیر تقاضا دارم از مشاورین خود درخواست کنید این موضوع را پی گیری نمایید. در 10 سال گذشته به زنان بسیاری در جزیره هرمز به صورت رایگان آموزش دادم که چگونه با خاک رنگی پشت شیشه نقاشی کنند. حالا تعداد زیادی از آنها آثارشان را در مقابل قلعه پرتقالی ها و اسکله جزیره هرمز به فروش می رسانند. به منظور صیانت از حقوق مادی و معنوی کلیه زنانی که در این زمینه آموزش دیده اند با مدیریت موزه دکتر نادعلیان تفاهم نامه ای امضا کرده اند.  فقط پیرو بدرفتاری یکی از زنان فروشنده با سایر زنان، درخواست و شکایات آنها و به دلیل امضا نکردن این تفاهم نامه ما بین موزه و زنان شاغل به کار از ایشان و همسرشان خواسته شد که از طرح های ثبت شده بنده استفاده ننمایند. این حق قانونی من است.  به دلیل بی توجهی، پیگیری حقوقی انجام شد و در نهایت توافق انجام شد که خودشان طرح هایی را تهیه و استفاده نمایند. آنچه موجب شد که من اجازه ندهم از طرح های من استفاده نمایند تهمت هایی بود که به کرات در حضور مسئولین شهر ادعا می کردند. همواره برایم مهم بوده و هست که یک شاگرد یاد بگیرد به استاد خود احترام بگذارد. نامه درخواست زنان برای صیانت از حقوق مادی و معنوی آثار ضمیمه می باشد.

5-  در سال 92  خبرنگار جزیره هرمز همراه با فردی دیگر به دلیل حسادت آثار زنان را تخریب کردند و به دنبال حضور من در بخشداری برای اعتراض این خبرنگار در دفتر بخشدار وقت فریدون دریانورد در حضور ایشان و چند نفر از معتمدین شهر به من حمله کردند. کجای دنیا به هنرمندی که کار خیر انجام می دهد سیلی می زنند.  برای یک هنرمند پیگیری قضایی سخت است و دادگاه هم جای خوبی نیست. اما آن روز به این نتیجه رسیدم یا باید جزیره را ترک کنم و یا تا پایان پیگیری کنم.  متاسفانه راهی جز این نبود. پس از تنظیم شکایت، گواهی پزشک قانونی و شهادت مسئولین شهر حکم ایشان صادر شد و به پرداخت دیه و 30 ضربه شلاق محکوم شدند. پس از صدور حکم به قاضی مربوطه نامه ای نوشتم و درخواستم این بود که دیه پرداخت شود و از آن هزینه خسارت آثار زنان تامین شود. اما حکم 30 ضربه شلاق اجرا نشود. اما متاسفانه متهم زودتر از پایان مهلت رفته بود و حکم اجرا شده بود. اسناد آن ضمیمه می باشد.  نتیجه این خشونت علیه من و چرائی آن بخشی از فیلم آقای خسرو سینایی را شکل داد. در حال حاضر موضوع فیلم فراموش شده است. خیلی ها به دنبال تصفیه حساب شخصی هستند.  شخصا به کتک خوردن عادت کرده ام. اما هرگونه پیامد فضای موجود نتیجه خوبی را برای استان هرمزگان به همراه نخواهد داشت و شاید موضوع فیلم دیگری شود.

شکستن آثار زنان و حمله به احمد نادعلیان در جزیره هرمز

زخم ها: آثار مشترک احمد نادعلیان و زنان جزیره هرمز

متاسفانه شواهد میدانی نشان می دهد که در جزیره هرمز جرائم زیاد هستند. در سالهای گذشته به کرات مورد حمله افرادی قرار گرفتم که داروهای روانگردان و یا مشروبات الکلی مصرف کرده بودند. در مواردی نیز در موزه ای که دارم سرقت انجام شد. همیشه راه دادگاه را در پیش نگرفتم. در همه این موارد با میانجی گری خانواده های افراد متخلفین بخشیده شدند و حالا با بعضی از آنها دوست هستم.  سوابق تخلف آنها در پاسگاه مرزی جزیره هرمز موجود است. در صورت نیاز برای تصدیق صحت این گفتار نام افراد به مسئولین امنیتی استان معرفی خواهند شد.

در مقابل در ماه گذشته پیرو گزارش های غلطی که به اداره اماکن قشم ارسال شده بود مامورین آنجا دو بار از موزه من بازدید کردند و گزارش تهیه کردند. موارد گزارش به من حضور با چند خانم در محیط بسته (منظور کارکنان بومی موزه بوده اند)، داشتن مشروبات الکلی و مواد مخدر، انجام فعالیت سیاسی و غیر قابل قبول بودن مجوز موزه من بودند. طرح چنین اتهاماتی علیه یک هنرمندی که برای مدت یک دهه در جزیره کار فرهنگی انجام داده است بدور از خرد است و مغرض بودن گزارشگران آن را نشان میدهد.  پیرو تحقیق اداره اماکن قشم موارد گزارشی که علیه من عنوان شده بود تائید نشدند. با اینوجود من با قاضی مربوطه دیدار داشتم و توضیحات لازم را دادم که این افترا ها ناشی از چیست. در جلسه حضوری با ریاست اداره اماکن قشم متوجه شدم که ایشان با حسن نیت عمل فرهنگی من را تائید کردند. از محبت ایشان و همکارانشان متشکرم.

در روز مراسم خلیج فارس قبل از حضور شما در سالن فقط یک جوان به بنده و آقای سینایی به کرات توهین کردند. زمانیکه به سالن آمدم فریاد میزد. نادعلیان باید از استان هرمزگان برود، اجازه نمی دهم جایزه بگیری، ما فرهنگ تهرانی نمی خواهیم … تعدادی جوان هم اصلا نمی دانستند ماجرا چیست و اصلا فیلمی ندیده بودند. فقط سوت و کف می زدند.  من به احترام آقای سینایی به هرمزگان آمدم.

در ده سال گذشته من به کرات برای صیانت از خلیج فارس کارهای هنری زیادی انجام داده ام و جوایزم را در عرصه بین اامللی گرفته ام. انتظار ندارم کسی از من تجلیل به عمل آورد. اما شایسته نبود با مهمان اینگونه رفتار شود.

رویای صلح در خلیج فارس و یا کارهای سیاسی تبلیغاتی در جزیره هرمز

 

آقای محمد سلامتی یکی از بازیگران بومی جزیره رنگین و ساکن جزیره هستند در واکنش به رفتار نسنجیده این جوان این یاداشت را در فضای مجازی منتشر کردند

“جناب آقای مصطفی روشی .  1-شما روح هنر وشخصیت  هنرمند را با عربده کشیدن وتوهین به پیشکسوت چه از نظر سنی و کاری وخصوصا ناجوانمردانه خدشه دار نمودید که از اولین اصول هنرمندی را کسب ننموده اید پس حرف کسی که اولین اصول هنری را نداشته باشد برای هیچکس سند نیست چون قطعا دومی از روی بغض کینه خواهد بود. 2-شما بزرگترین توهین و دهن کجی نسبت به جامعه هرمز نمودید وبا توجه به استعداد های فراوان بازیگری که در هرمز بود که دکتر سینایی بدرستی از آن استفاده نمود نادیده گرفتی وهنرمندان هرمزی را عقب مانده جلوه دادید ودر فیلم آخرین مروارید استفاده نکردید. 3- توهین دوم شما این است که ما هنرمندان و مردم هرمز را نفهم و احمق محسوب کردید که در مقابل توهین به خود توان دفاع را ندارند که حالا شما ناجی جامعه هرمز شده اید در صورتی که  هرمز همیشه بیدار وپایدار خواهند ماند. 4-آقای روشی زمانی که زنان هرمزی از نبود آمبولانس دریایی در بین راه وضع حمل مینمودند.، بیماران قلبی ها فوت می شدند.مردم هرمز ساعتها در اسکله معطل می شوند.فقر وبیکاری جوانان در این جزیره بیداد می کند شما کجا بودید  شما که فیلمساز هستید و ابزار فیلمبرداری داشتید چرا کاری در این رابطه انجام ندادید؟ پس جریان از این قرار است که چون فیلم جنابعالی در روز ملی خلیج فارس اکران نشده است اینقدر هرمز هرمز می کنید؟ 5-بازی هنرمندان این جزیره در فیلمی که برد بین المللی داشته نه تنها توهین به این مردم محسوب نمی شود بلکه معرفی استعداد های نهفته و فراموش شده به کشور وجهان بوده که نشان از مهد استعداد بالای هنرمندان این جزیره بوده است. 6-در این فیلم دختران هرمزی با گردشگران با زبان انگلیسی صحبت می کنند که نشان از رشد علمی این جزیره ورشد فرهنگ گردشگری که تنها منبع کسب وکار این مردمان است به حساب می آید 7-در این فیلم دو اثر نمایشی سنتی و کلاسیک به نمایش گذاشته می شود که غنای فرهنگی وزنده بودن هنر در بین این مردمان را به نمایش می گذارد. 8- این فیلم از نظر مفهومی این را بیان میکند که هنر علاوه بر زیبایی ونشاط وپویایی می تواند عامل تحول اجتماعی واقتصادی گردد که می تواند علاوه بر نشاط در جامعه اقتصاد جامعه را تامین نماید.9-این فیلم نه فیلم یوسف پیامبر بوده ونه فیلم جبهه و جنگ که به مقدسات ومقام شامخ شهیدان توهین کرده باشد. 10-حال آقای هنرمند اگر شما این موارد را توهین آمیز تلقی می کنید خواهشمندم در حرفه خود تجدید نظر فرمایید چون با روح هنر سنخیتی ندارد.کاش انصاف ونقد منصفانه در شما وجود داشت واستدعا دارم خود را نماینده هنری این جزیره معرفی ننمایید که این جزیره هنرمندان بزرگ و با ادب وقابل احترام دارد.”  با تشکر محمد سلامتی.

در پایان رسما اعلام می نمایم که نامه انجمن هنرهای تجسمی نمی تواند مانع کار من در هرمزگان باشد.  نه تنها در جزیره هرمز بلکه در جزیره قشم به فعالیت های فرهنگی و هنری خود ادامه می دهم. برخلاف فضای حاکم شبکه مجازی مردمی که با آنها  کار می کنم من را یک غده سرطانی قلمداد نمی کنند. در صورت نیاز هر گونه بی حرمتی و تضییع شدن حقم به محاکم قضایی مراجعه و پس از شکایت پیگیری می نمایم. در نامه انجمن هنرهای تجسمی مجرمین خواهان مصونیت هستند.

با احترام

احمد نادعلیان

رونوشت:
+ استاندار محترم استان هرمزگان جناب آقای دکتر جاسم جادری
+ نماینده محترم ولی فقیه در بندرعباس حضرت آیت ا.. نعیم آبادی
+ستاد خبری اداره کل اطلاعات استان هرمزگان
+مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان جناب آقای دکتر درویش نژاد
+ نماینده محترم ولی فقیه در شهرستان قشم حجت الاسلام والمسلمین رضا جوکار
+ فرماندار محترم شهرستان قشم سرکار خانم عزت کمال زاده
+ نمایندگان محترم بندرعباس و قشم در مجلس شورای اسلامی
+ نماینده محترم ولی فقیه در جزیره هرمز حجت الاسلام و المسلمین محمد کاظم مناقبیان
+ بخشدارمحترم جزیره هرمز جناب آقای محمد نعیمی

 

نامه احمد نادعلیان به مدیر کل محترم اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان

به نام خدا

جناب آقای علیرضا درویش نژاد

مدیر کل محترم اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان

با سلام و احترام

پیرو نامه غیر عقلانی منتسب به انجمن هنرهای تجسمی هرمزگان به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و پاسخ بنده، مطلح شدم که جوابیه من برای پیگیری به دفتر بازرسی و عملکرد آن وزارت خانه ارجاع داده شده است.

واقعیت امر این است که کارمندان اداره ای که شما مدیریت آن را بر عهده دارید در زمینه سازی شرایطی که در روز خلیج فارس پیش آمده نقش داشتند. آن ها در شبکه اجتماعی که جمع کثیری از هنرمندان استان در آن عضو هستند اطلاعات غیر واقعی درج کردند. در نوشتار آقای محمد سایه بانی همه آدم هایی که دکتر نادعلیان از آن ها شکایت می کند، بیگناه هستند. از ایشان درخواست می شود که به خود آقای نادعلیان مراجعه نمایند و مستندات این وقایع را دریافت نمایند.

سؤالی که باید این جا مطرح شود این است که آیا واقعاً اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان از استاد خسرو سینایی و آقای احمد نادعلیان با پرداخت هزینه نقدی 10 ملیون تومان و 5 ملیون تومان تقدیر کرده است؟!!! اگر نه این خبر های دروغ از کجا آمده؟ از آقای احسان رضایی توضیح خواسته شود.

شواهد موجود نشان می دهد که رفتار ناپسند آقای روشی چندان حودجوش و مردمی نبوده و با تساحل متصدیان فرهنگی استان شکل گرفته است.  آیا آقای انوشیروان پیشدار نوشتار آقای روشی را تصدیق می نمایند؟ آقای پیشدار قصد داشتند چه امری را پیگیری نمایند؟ اگر در استان این تمایل وجود دارد با نام جشنواره بین المللی خودتان به خودتان جایزه بدهید. نیازی به رقیب نیست!!! من فکر می کنم بهتر است با استادانی که دعوت می شوند با احترام رفتار شود. زمانی که یک استاد به هرمزگان می آید قصد رقابت با یک جوان را ندارد. گدا هم نیست. کمبود شهرت ، پول و گواهی جشنواره هم ندارد.

جهت اطلاع شما و سایر هنرمندان اعلام می نمایم که پیش از این نیز یک بار برای جشنواره بین المللی خلیج فارس دعوت شده بودم. از طرف آقای همایون امیرزاده به من اعلام شده بود احتمالاً رئیس جمهور و یا وزیر ارشاد وقت به استان خواهند آمد و قصد داشتند که در کنار سایر مهمانان از فعالیت های من در جهت پاسداری از نام خلیح فارس تجلیل نمایند. در آن زمان این درخواست را نپذیرفتم. دلیل آن این بود که رفتار رئیس جمهور وقت و وزیرشان با هنرمندان را نمی پسندیدم.  نتیجه این که چندان نیازمند پول و یا جایزه نیستم.

جهت بررسی واقع بینانه این موضوع؛ چند نکته دیگر را یادآور می شوم:  آقای مصطفی روشی در اولین روزی که استاد خسرو سینایی به جزیره هرمز آمدند به موزه من مراجعه کردند و ضمن ارائه لوح فشرده فیلم شان درخواست داشتند که آقای سینایی فیلم شان را ببینند و در این کار با آقای سینایی همکاری داشته باشند.

بازیگران مقیم جزیره هرمز بر این باور هستند که دلایل مخالفت ایشان، عدم مشارکت در ساخت فیلم و عدم نمایش فیلم ایشان در جشنواره بوده است.  همچنین موضوع واکنش نسبت به جزیره رنگین را توهین نمی دانند بلکه عدم مشارکت مخالفان است. آن ها تمایل دارند یک بار دیگرفیلم “سرزمین جنوبی من” به کارگردانی آقای محمد نوری زاد، در فرهنگسرای طوبی به نمایش در آید. در مقایسه با فیلم جزیره رنگین در فیلم مورد نظر، مردم هرمزگان کپرنشین ، فقیر و بیکار معرفی شدند که مجبور بودند از ظالمین اطاعت کنند و از آن ها بیگاری کشیده می شد. آن ها حتی توانایی آن را نداشتند که در مقابل به اسارت بردن دختران شان مقاومت کنند. فقط به این دلیل که تمامی بازیگران آن از بندر عباس بودند، هیچ واکنشی به همراه نداشت.

قبلاً طی تماسی به آقای نیرومند اعلام نمودم که دوست دارم این موضوع با بررسی، آسیب شناسی و در نهایت با میانجی گری آن اداره کل ختم به خیر شود. با توجه به این که نامه ادعا دارد از طرف هنرمندان استان است، به زودی طی نامه ای به هنرمندان استان هرمزگان مشکلات فرهنگی موجود در آن استان را توضیح می دهم.

با احترام

احمد نادعلیان

رونوشت:

• هنرمندان استان هرمزگان

• دفتر بازرسی و مدیریت عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

 

سخت گیری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به فعالیت های احمد نادعلیان در جزیره هرمز

واکنش هنرمندان هرمزگانی به حضور و ماندن نادعلیان در جزیره هرمز چه بوده است؟

Views: 16