احمد نادعلیان – چیدمان ویدیویی و صدا : با عنوان یک زن و سه مرد از جزیره هرمز

این اثر هنری با استفاده از صداها و یک ویدئوی منتشر شده در یکی از شبکه‌های اجتماعی جزیره هرمز تولید شده است. ثبت تاریخی آن برایم مهم بود. امیدوارم روزی این امکان فراهم شود که در زمان و مکان مناسب در یک محیط واقعی به نمایش گذاشته شود. مناسب‌ترین مکان خانه جری پولاک در جزیره هرمز است. اماکن دیگر هم ممکن است. ویدئو و صدا در یک فضا چیدمان خواهد شد. در فضای پیش بینی شده در ویدئو سمت چپ یک زن هرمزی از فعالیت‌ها و حضور نادعلیان در جزیره هرمز حمایت می‌کند.  در سمت مقابل عکس موجود در تصویر به نمایش در خواهد آمد. صداهای سه مرد مخالف از هرمز در فضا شنیده خواهد شد. تنظیم صداها به صورت سه بعدی در فضا در گوشه و کنار فضل پخش می‌شود.

اما حمایت و نحوه سخن گفتن یک زن هرمزی کافی است. مادامیکه حتی یک زن هرمزی وجود داشته باشد موزه ما به کار خودش ادامه می‌دهد. 

روایت یک زن هرمزی از موزه دکتر نادعلیان در جزیره هرمز. تاکنون صدای هیچ زن مخالفی در جزیره هرمز علیه نادعلیان ضبط نشده است. اگر ضبط و ارسال شود منتشر می کتم و به گلایه‌ها پاسخ می‌دهم و البته ناگفته ها بیان می شود. علاوه بر زنان، اغلب بومی‌های جزیره هرمز حامی موزه هستند.

صدای سه مرد

صدا ها واقعی و مستند هستند.  احمد نادعلیان به یک شبکه اجتماعی دعوت شد. در آن شبکه اجتماعی که بیش از دویست عضو دارد خطاب به او مطرح شد. با توجه به تجربه سال ها زندگی در هرمز برای خود من نظرات این عزیزان عادی بود. آنچه عجیب بود سکوت سایرین بود.  همه بزرگان هرمز در آن شبکه اجتماعی حضور داشتند. در جزیره هرمز همیشه صدای افرادی که ادب را رعایت نمی کنند بلند تر است. همیشه مخالفین از کلمه ما استفاده می کنند. خود را نماینده کل جامعه هرمز معرفی می کنند. آنها دچار توهم هستند. شاید پس از حملات اوایه و توهین های دور از واقعیت به صورت خصوصی به آنها پیام ارسال شده است و در پایان دیدگاهشان تغییر کرد. 

ابتدا خشم وجود دارد. در پایان گفتگو صلح آمیز است. اثر معرف فضای دوقطبی جزیره هرمز است. تعریف های بسیار متناقضی از حضور و فعالیت احمد نادعلیان در جزیره هرمز وجود دارد. 

ترحمه صداها:

ول کن این مزخرفات این دکترت رو،  خواهش می کنم ول کن ،  اعصابم رو خراب نکن دیگه به فحش می رسم ،  صدام رو فرستادم که رسانه ایی بشه ،  ول کن این یاروی عوضی رو ،  ا … این بفکر درآمد خودشه  ،   هرمزی   این حرف ها چیه ،  ول کنی بابا  ….  بخدا این هرمزی ها رو بدبخت کرده ،  ولی حقیقتا ما از بچه های شهر خودمون حمایت می کنیم ،  میشه غریبه به ما کمک نکنه ،  این دکتر چه کاری واسه انجام داده ،  دو تا پاچه شلوار رو آویزون کرده از مردم فقط پول می گیره ،  بمیر… با این مرد بودنت ، دیگه حالا قراره این واسه ما تصمیم بگیره ،  این در حد هرمز و هرمزی نیست ، برای دکتر آقا جان سوده و منافع ست ،  قبلا اینجا گربه پر نمیزد بعدش دکتر جنابعالی فهمید اینجا سود داره جا خوش کرد تو هرمز،  همه دروغ ، همه دروغ ،  اومدی دو تا خاک رنگی به زن و بچه های ما یاد دادی ،  بعد اومد گفت این طرح های منه ،  جالب اینه که طرح های خود دخترها بود کار می کردند،  ولی تو گفتی این طرح های منه ،  پاچه های شلوار خانم ها رو گذاشتی تو مستندت اما خجالت بکش، خجالت بکش ،  ما دوست داریم بچه شهرمون پیشرفت کنه نه آقای دکتر ببخشید اسپانیا بوده انگلستان بوده هر قبرستونی بوده تو سرش، به ما چه  ، این حرف ها رو نزن ، تو کی هستی،  چه کاره ایی،  برو، ما دوست داریم از بچه های شهر خودمون حمایت کنیم ،  ترک گروه لطفا ، و مدیر گروه میای همشهری های ، خودت رو اخراج میکنی وقتی اعصابش خورده ، این شخص باید الان از گروه اخراج بشه ، اخراجش کنی ، این هیچکاره هرمزه، هیچکاره هرمزه ، والله هیچکاره هرمزه

آقای دکتر اگه کسی اومد تو هرمز گفت دکتر نادعلیان . تخم چشم ما ، کل راننده ها ، اینجوری نیست که ما کسی رو تخریب کنیم ، واقعیتش هم همینه ، ما هرمزی ها بقول یارو گفتنی بندی ها ، خونگرمیم ، ا … ما این حرف ها رو بعنوان انتقاده نه توهین به کسی ،  انتقاد هم آزاده

“قبلا اینجا گربه پر نمیزد بعدش دکتر جنابعالی فهمید اینجا سود داره جا خوش کرد تو هرمز”

برای قضاوت این ادعا لینک های زیر را ببینید. یا نمی دانند و یا نمی خواهند بدانند. در هر صورت واقعیت تاریخی را نه الزاما برای چند راننده بلکه برای تاریخ و پژوهشگران می نویسم. لینک های زیر را ببینید

سنگ نوشته خلیج فارس در جزیره هرمز دیماه 1385: ادامه کارگاه مجسمه شنی و صخره ای بندرعباس

تولد نقاشی با خاک سرخ جزیره هرمز بر روی چهره ها و اندام – 12 دیماه 1385

تولد اولین نقاشی ها با خاکی های رنگی هرمز در طبیعت جزیره در روز 13 دیماه 1385

پسگفتار

علی رغم خشمی که یکی از راننده‌ها دارد خیلی آدم مهربان و با معرفتی است. خیلی از مردان هرمزی در فضای مجازی خشم خودشان را نشان می‌دهند اما وقتی با هم روبرو می‌شویم خیلی صمیمی هستیم.

مدت‌هاست که من را ندیده‌اند و دلتنگ شده‌اند. نمی‌خواهم تصویر یکسانی از مردان یا راننده‌های هرمزی ارائه نمایم. امروز در اینستاگرام این پیام را دریافت کردم. من ایشان را نمی‌شناسم. می گویند یک صیاد هرمزی هستند. 

“دو تا خاک رنگی به زن و بچه های ما یاد دادی ،  بعد اومد گفت این طرح های منه ،  جالب اینه که طرح های خود دخترها بود”

یا نمی دانند و یا نمی خواهند بدانند.  لینک های زیر را ببینید

آموزش نقاشی با خاک به زنان جزیره هرمز

“پاچه های شلوار خانم ها رو گذاشتی تو مستندت اما خجالت بکش، خجالت بکش”

هیچوقت خجالت نمی‌کشم. افتخار می‌کنم که به هنر زنان که نادیده گرفته می‌شد و زباله محسوب می‌شد اعتبار بخشیدم. مردانی که چشمان گناه آلود دارند باید خجالت بکشند. نگاه تاریخی متعصبانه اجازه نمیداد که زنان فرصت برابر داشته باشند و رشد کنند.   افرادی که مشکل دارند به روان پزشک مراجعه کنند و ناهنجاری‌های رفتاری دوستان و اقوام خودشان را فراموش نکنند. 

نیازی نیست که صبر کنیم و در آینده ارزش این عمل درک شود. نسل گذشته ارزش جمع آوری این نقش ها را می دانند. و نسل بعدی قدردان خواهد بود. 

Views: 1