English
بسیاری از دیوار نوشته هایی که مسیر موزه دکتر نادعلیان در جزیره هرمز را نشان می دادند با رنگ پاک شده اند. بسیاری از بازدید کننده هایی که به موزه می آیند از من یا همکاران سئوال می کنند که چرا در سطح جزیره هیچ گونه اطلاع رسانی در مورد موزه وجود ندارد؟ آنها نمی دانند که نه تنها هیچ حمایتی از طرف میراث فرهنگی، شهرداری و … نمی شود. بلکه گاهی با تحریک افرادی که به دلایلی مخالف من هستند، افرادی نوشته های علامت های مسیر دسترسی به موزه را مخدوش و یا پاک می کنند. در یک مورد فحاشی نیز شده بود.
در نوشته های پیشین اشاره شد که به دلایل متعددی در کوچه های جزیره هرمز نقاشی های دیواری و دیوارنوشته های بسیاری بوجود آمدند. آنها در مسیر و اطراف موزه دو کارکرد داشتند: اول انتقال پیام فرهنگی و دوم اینکه به گردشگران کمک می کرد که موقعیت موزه را پیدا کنند.
شروع نقاشی های دیواری در کوچه های هرمز
دیوار نویسی و دیوارنگاری های عامیانه جزیره هرمز
چند سال پس از دیوار نوشته هایی که در سال 1395 نوشته بودند ، فرد یا افراد ناشناشی نوشته ها را پاک کرده بودند. آنها فحش های رکیک نوشته بودند. در آن زمان من و خانواده ام در جزیره بودیم. ما نسبت به آن بی تفاوت عبور کردیم. یکی از بزرگان محله (محشا) با پسرم بهزاد صحبت کرده بود که و خواهش کرده بود که آن را درست کنند. هدف ما همین بود که این موضوع برای عوامل و مردم شهر به گونه ای معنا کنند که بی ادبی نصیب همه خواهد شد. قضاوت یک گردشگر چه خواهد بود؟ چگونه این نوشته را تفسیر خواهد کرد؟ برای من و همکاران هم سخت است که همواره پاسخ بدهیم که چرا علامت های راهنما وجود ندارد؟ بسیار آسان است که آنها را به این نوشته ارجاع بدهیم. باید این نکته را یادآوری کنم که من و خانواده ام قدردان محبت اکثریت جامعه هرمز هستیم. در این خصوص و دیدگاه های مردم، بزرگان هرمز در یک مستند بنام “احمد نادعلیان به روایت مردم جزیره هرمز” جمع آوری شده است. اغلب این مستند را به دوستانم نشان می دهم. در این مستند در کنار مخالفت های شدید بعضی از راننده ها دیدگاه موافق و حمایت مردم ثبت شده است.
دیوار نوشته ها و نقاشی های دیواری مرتبط با موزه دکتر نادعلیان در جزیره هرمز
این نوشته در مسیر دیگری نوشته شده بود. خود من هم تعجب کردم. بسیار بحث برانگیز است. آیا هنر و فرهنگ زیربنا هست؟ آیا اولویت های دیگری وجود دارد؟ از دید آنها نان شب در هرمز معلول و نتیجه فعالیت هنری بوده است. حالا گردشگری می تواند بدون هنرمندان جشنواره هنر محیط و فرش خاکی نسل اول به مسیر خود ادامه دهد.
به بهانه پاک شدن دیوارنوشته ها مجموعه از نقاشی ها بر روی بوم شکل گرفتند. بزودی به عنوان مجموعه ای به نمایش در می آیند و به فروش می رسند.
در سال جاری در مسیر تکیه مولا به موزه دکتر نادعلیان فرد ناشناسی به احتمال زیاد از بومی ها نوشته بودند: موزه دکتر نادلیان و جهت آن را مشخص کرده بودند. اما جالب بود فرد دیگری چند روز بعد آن را پاک کرده بود. همه دوستان من می دانند من نادعلیان هستم و نه نادلیان. گمان من و همکاران من این است که یا یک نفر در اطراف موزه کسب کاری دارد و برای دسترسی راحت آن را نوشته بود. چون خیلی از همسایه برای دادن آدرس می گویند چند قدمی موزه. گمان دیگر این است که در این مسیر افردای کنار درب خانه می نشینند. احتمالا یکی از آنها این را نوشته است که زیاد نخواهد توضیح بدهد و راهنمایی کند.
یک بار در همین مسیر راه می رفتم. چند کودک بازی می کردند. آنها چون من را با کوله دیدند از من پرسیدند که موزه دکتر نادعلیان می روید؟ گفتم بله. جلو جلو راه رفتند و من را به موزه رساندند. در داخل موزه از آنها پرسیدم دکتر نادعلیان را می شناسید؟ گفتند بله. آقای هرمزی را نشان دادند و گفتند این دکتر نادعلیان است. اصلا ما نفهمیدم چرا نوشتند؟ چرا پاک کردند؟ فقط به این نتیجه رسیدم دکتر نادعلیان بومی شده است.
بازدیدها: 0