همزمان با رقص سنگسری ها کلمه باله زیاد شنیده می شود. مادران سنگسری زمانیکه فرزندانشان می رقصند می گویند ” باله ای بلا ” . به این معنی که فدات بشم. باله از کلمه بال می آید. در فرهنگ های لغت چه در خصوص حیوان و یا انسان از کتف تا سر ناخن دست را بال محسوب می نمایند.
در زبان سنگسری گاهی برای دعوت به رقص می گویند “پِبین توکو بال ژر گیرین” ترجمه کلمه به کلمه آن یعنی بلند شوید و کمی دست هایتان را بالا بگیرید. اما منظور این است که بلند شوید و کمی برقصید. اگر بلند شوند کولاک می کنند.
یکی از حرکات رقص سنگسری “بال بال سمه” است. در این رقص دست ها به صورت موزون به طرفین حرکت می کنند. رقص بال بال بیشتر به حرکات بالای بدن اشاره دارد. در ضمن سنگسری ها به بیل می گویند باله. شاید به این دلیل است که دست انسان تا کتف بیشتر شبیه بیل است.
بنابراین آنچه که در رقص سنگسری باله نامیده می شود با مفهوم فرانسوی آن متفاوت است. باله در سنت فرانسوی و اروپا بسیار پیچیده است است و تاریخ طولانی دارد. ما فقط یک تشابه نام داریم.
رقصنده های مرد و کودک آوای ایل سنگسر با همراهی دختران و زنان سنگسری
سنگسری ها و آئین آب و روشنایی وَرمَز کَکِچا (دوشیزه اهورا مزدا)
احمد نادعلیان: آشنایی با ییلاق های کوچروهای سنگسری
قلمرو جغرافیایی خیل های (ییلاق های) سنگسری
Views: 152