احمد نادعلیان: رمزگشایی یکی از آثار ویدیویی حسن دریاپیمای هرمزی

حسن دریا پیمای هرمزی همیشه شکلک در می آورد، فیلم می گیرد و در اینستاگرام منشر می کند. احمد نادعلیان: آثار ویدیویی او را رمزگشایی می کند و آنها را همانند ایموجی در شبکه های اجتماعی می داند. 

در بسیاری از ویدیو هایی که حسن دریاپیما می‌گیرد بدون اینکه سخن بگوید با تغییر شکل و عضلات چهره اشکال متفاوتی را نشان می دهد.  بارها در جزیره شاهد بودم زمانیکه او این ویدئو ها را در اینستاگرام منتشر می‌ کرد مردم جزیره آن را دانلود و در شبکه‌های اجتماعی برای همدیگر ارسال میکردند و بارها به من گفته شده که این مرد گنوغ (دیوانه) شده است. 

حسن دریاپیمای هرمزی بهلول و عاقل جزیره هرمز- روایتی از احمد نادعلیان

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

توصیه می کنم زمانیکه به جزیره رفتید با حسن هماهنگ کنید و اگر فرصت داشت با حسن صحبت کنید. از حسن بخواهید جزیره را به شما معرفی کند. راهنمای خیلی خوبی هست. در جزیره هرمز چندین حسن دریاپیما وجود دارد. این شماره حسن دریاپیمای مورد نظر من است. 09171697644

نمونه مشابه ندارد

قصد من این است که این آثار را فراتر از یک جزیره معرفی کنم. اگر این باور در سطح ملی ایجاد شود جامعه محلی می پذیرند. 

همانطور که قبلا اشاره کردم رفتار حسن الزاما اکتسابی نیست حتی قبل از حضور من در جزیره کل جزیره را از پشت سر و دنده عقب راه رفته است. جامعه این عمل عجیب را دیوانگی می دانسته است. یقین دارم که در آینده نظر آنها عوض خواهد شد و بهتر است بر نظرات خود پافشاری نکنند. 

ابتدا کارهای حسن برای شکلک در آوردن از ورزش اندام و عضلات چهره شروع شد. اما پرسش من این بود که چرا آنها را در فضای مجازی منتشر کرده است. حسن از اولین بومی های جزیره است که با اینترنت و فضای مجازی سروکار داشت. اثرش واجد مفاهیم گسترده‌تری هست.  حسن دریاپیما لکنت زبان دارد و همه کلمات را نمی تواند به خوبی بیان بکند و زمانی که فارسی صحبت می کند ادبیات خاص خودش را دارد.  تلفیقی از زبان فارسی و گویش هرمزی و بعضی از کلمات مبهم. با این وجود قابل فهم است.

اما زبان چهره حسن زبانی معاصر است. زبان شکلک های او همان ایموجی هاست که “تصویرنگاشت” ترجمه شده است.  با ابتکار ژاپنی ها این چهره های زرد پدید آمدند و همواره در حال توسعه بوده اند.

جوامع کوچک و بزرگ ایموجی های شخصی ایجاد کرده اند. با رشد اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و شتاب زندگی امروز و در زمانی که گفتگوهای صوتی مقرون به صرفه نبودند ایموجی ها شکل گرفتند   ایموجی ها چند امتیاز داشتند برای اینکه بنویسیم با انتخاب آن‌ها ما می‌توانستیم احساسمان را  به فرد مقابل بیان کنیم. علاوه بر سرعت عمل و دسترسی آسان، امتیاز دیگر آنها این است که در عرصه بین‌المللی ما می‌توانیم  با مخاطبی که زبان او را نمی دانیم ارتباط برقرار نمائیم.  از این جهت کار حسن برای مخاطب بین المللی ارزشمند است و قابلیت این را دارد در هنر  ویدیو و رسانه معرفی شود. 

متفاوت بودن، جسارت داشتن و تفکر داشتن شرط اولیه است. شکلک های طنزآمیز حسن اگر خنده دار باشند، و برای خندان دیگران باشد نه تنها هیچ ایرادی ندارد بلکه قابل تحسین است.  یکی از ایرادات طنز حرفه ای ایران این است که بیشتر کلام محور است. یعنی با گوش کردن و تیکه اندازی و یا تمسخر گویش ها و اقوام می خندیم. اما طنز پردازان بین المللی با رفتار بدنی ما را به دنیای دیگری دعوت می کنند. شکلک های حسن در بطن خود مفهوم گسترده تری دارند

به جای اینکه حسن دریاپیما را انکار کنیم می‌توانیم به معنابخشی اثر او کمک کنیم و به عنوان یکی از میراثهای ناشناخته و ناآشنا در این زمینه در جزیره او را به عنوان یک چهره شاخص معرفی کنیم.  تردید ندارم اگر افراد حرفه ای با او روبرو شوند و با او گفتگو داشته باشند، حسن این توانایی را دارد که فراتر از لحظه و گفتگوی روزمره معنای عمیقی از زندگی و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم را ارائه دهد

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی
شکلک های ایموجی سنتی در شبکه های اجتماعی

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

 

 

 

شکلک های ایموجی حسن دریاپیمای هرمزی

 

 

 

شکلک های ایموجی جدید

 

همه ما می دانیم هنر و استعدادهایی در مناطق کوچک وجود دارد. چگونه شناسایی می شود؟ چگونه نماد سازی می شود؟ مردم خود منطقه ابتدا باور نمی کنند.

بررسی کنید زمانی که درویش خان در گذشته دور باغ سنگی را می‌ساخت بومی ها چه فکر می کردند. به نظر من  نگاه یک فیلمساز باعث شد که قبل از انقلاب او معرفی شود. 

پرویز کیمیاوی با ساخت فیلم باغ سنگی  در سال ۱۹۷۶ جایزهٔ خرس نقره ای جشنواره بین‌المللی فیلم برلین را از آن خود کرد. فیلم در جشن فرهنگ و هنر شیراز معرفی شد. 

درویش خان اسفندیار پور، مردی کر و لال با خانواده‌اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق چوپانی و باغداری زندگی می‌کند. او پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض به از دست دادن املاکش، دست از باغ‌داری برمی‌دارد تا اینکه همهٔ درختان زمین باقی ماندهٔ او خشک شوند. او به همه شاخه‌های درخت‌های میوه سنگ آویزان می‌کند و از آنها چون میوه حقیقی مراقبت می‌کند.  در زمان خودش جنون بود. یک فیلم ساز موجب شده دیده شود. اما از زمانیکه اثر درویش خان در نمایشگاه هنر جدید در موزه هنرهای معاصر معرفی شد معنای جدیدی پیدا کرد. این معنی ذاتا وجود نداشت. هنرمندان آن را ایجاد کردند. 

احمد نادعلیان و درویش خان در باغ سنگی نوروز 1386، ده روز قبل از اینکه برای همیشه از میان ما برود

 

دیدار با درویش خان در باغ سنگی: سفر خانوادگی نوروز 1386

 

گزارش همشهری از باغ سنگی درویش خان با استفاده از عکس احمد نادعلیان در نوروز 1386. گزارش بدون اطلاع من نوشته شده است. اما نوشته است جنبه هنری دارد. ما چگونه به این نتیجه رسیدیم؟ در هر صورت حالا باور پذیر شده است و سود فرهنگی و اقتصادی دارد. برای خانواده، منطقه و استان.

امروزه با تفسیر و تلقی و یا فهمی که جامعه هنری از درویش خان دارد  موجب شده است که رسانه ها کار درویش خان را هنر تلقی کنند. به هر حال باغ سنگی او تبدیل به نماد شده است.  یکی از جاذبه های استان کرمان است و مفهوم جدیدی شکل گرفته است

حالا چون جامعه ملی و هنری و شاید فراتر از آن به عنوان یک پدیده شگفت آن را باور کرده و جامعه محلی و بومی از آن بهره می‌برد و به عنوان خدماتی که به گردشگر داده می شود از آن بهره اقتصادی و فرهنگی می‌برند. اگر از آنها پرسیده شود اینجا را توضیح دهید همان حرف های هنرمندان را تکرار می کنند. 

 

 

Views: 0

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *