فارسی
Introduction:
I was invited to Bandar Abbas in January 2007 to manage a sand and rock sculpture workshop. I suggest an environmental art festival. It was a new chapter in my life and influenced how Hormuz Island developed.
همیشه در سفرهایی که به گوشه و کنار ایران و دنیا می روم گزارش می نوسیم. مستندات آن در سایتم موجود هستند. در زمانیکه اولین بار به جزیره هرمز رفتم هم گزارش نوشتم. نتیجه آن در آن زمان بازتاب رسانه ای وسیعی داشت. نباید فراموش کرد فضایی که امروز در جزیره هرمز وجود دارد نتیجه نوشتن و رسانه ای کردن در سال 1385 است. اگر باور ندارید صبور باشید تا اسناد و استدلال هایم را ارائه دهم. اگر اسناد من را ببینید من را سرزنش نخواهید کرد. دلایلی دارم که نوشتن راجع به هرمز از بقیه نوشتار مهم تر است. زندگی کردن من در آنجا پر حاشیه بوده است. و دلیل مهم دیگر، دستاورد اقتصادی و شاید فرهنگی در جزیره برای خیلی ها وسوسه انگیز بوده است که تاریخ را تحریف کنند و با بیان ادعاهایی مسائلی را مطرح کنند که با نوشته های پیشین من مغایرت دارد. و گاهی آشکارا من را سارق و دروغگو معرفی کرده اند. بسیاری از افراد بومی و غیر بومی تاریخ تحولات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جزیره را به درستی نمی دانند. روایت علمی وجود ندارد. برای روشن شدن واقعیت، مسائل را آنطور که من صحیح می دانم و با اسناد قابل قبول منتشر می نمایم.
احمد نادعلیان: ضرورت نگارش دقیق خاطرات و تجربه ها در جزیره هرمز
از دوران دانشجویی با هرمزگان و جزیره قشم آشنا بودم و فرهنگ منطقه را می شناختم. گزارش سفر های قبلی منتشر شده اند.
لینک های زیر را ببینید:
سفر های احمد نادعلیان به هرمزگان (بندر عباس) در سال های اول دانشجویی 1363 – 1365
سفر احمد نادعلیان در سال 1365 به پنج شنبه بازار میناب و بازگشت به بندرعباس
بخش اول سفر های احمد نادعلیان به جزیره قشم از سال 1363 تا 1366 : طعم زندگی
بخش دوم سفر های احمد نادعلیان به جزیره قشم از سال 1363 تا 1366: فرهنگ،تاریخ، آئین ها و سنت ها
پیامد سفر سال 1385 این بود که با جزیره هرمز آشنا شدم. در زمان دانشجویی فقط شندیده بودم که هرمز خاک سرخ دارد. حتی در سفر سال 1383 که به همراه خانواده به جزیره قشم رفته بودم جزیره به عنوان مقصد گردشگری معرفی نشده بود.
احمد نادعلیان: سفری پس از بازگشت از انگلستان به جزیره قشم با خانواده در سال 1383
نتیجه سفر سال 1385 این بود که سفر های مکرری به جزیره هرمز داشته باشم. در آنجا خانه خریدم و سال های زیادی در فصل پاییز و زمستان ساکن شد.
چگونه کارگاه و بعد جشنواره شکل گرفت؟
نقطه شروع حضور من در بندر عباس و بعد جزیره هرمز دعوت سرکار خانم امینی به عنوان رئیس انجمن هنرهای تجسمی وقت هرمزگان بود که با من تماس گرفتند و از من خواستند که برای برگزاری یک کارگاه در زمینه مجسمه های شنی به بندر عباس بروم. همانطور که در یاداشت های پیشین اشاره داشتم خانم امینی سالها قبل (سال 1367) در دانشگاه تهران دانشجوی من بودند.
احمد نادعلیان: سفر به سواحل هرمزگان به همراه دانشجویانم (نقاشی ورودی 67)
از گفتگو ها قبل از آمدن متوجه شدم که با توجه به برگزاری جشنواره مجسمه های شنی در شمال کشور آنها تمایل داشتند که چنین حرکتی در جنوب نیز شکل بگیرد. قبل از حضور من چند بار چنین برنامه هایی را اجرا کرده بودند.
اگر چه چندین بار در جشنواره های شمال کشور من به عنوان داور مجسمه های شنی دعوت شده بودم. اما حوزه مورد علاقه من هنر مخیطی بود.
من از این پیشنهاد خانم امینی برای سفر به هرمزگان استقبال کردم. با توجه به تجربه من در زمینه هنر محیطی پیشنهاد دادم که کارگاه با عنوان محیطی برگزار شود. نتیجه گفتگو ها این شده که مجسمه شنی و یا صخره ای با رویکرد مفهومی و چیدمان و به صورت مکان ویژه اجرا شود. ایشان نیز استقبال کردند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از این حرکت حمایت کرد.
زمانیکه به بندر عباس رسیدم در فرودگاه خانم امینی و دوستانی از انجمن هنرهای تجسمی به استقبال من آمدند.
در اولین روز کارگاه در بندر عباس هنر محیطی را تعریف کردم و نمونه هایی از هنرمندان مختلف جهان نشان دادم. و کار را در ساحل سوروی بندر عباس شروع کردیم.
اگر چه نیت اولیه برگزاری کارگاه مجسمه های شنی و صخره ای بود در کارگاه پیشنهادی من محدودیتی وجود نداشت که با چه نوع مصالحی کار کنیم. آنها مجاز بودند با هر ماده ای در محیط کار انجام دهند. عنوان کار با ماسه و صخره در ساحل سورو بندر عباس بود. صخره ای در آنجا وجوئ نداشت. در بحث توجیهی گفته بودم که علاوه بر سنگ، صدف دریایی می توانند از شیشه خورده زباله ها و یا هر ماده دیگری استفاده نمایند.
در ساحل سورو همچنین کارهایی را با زباله ها انجام دادیم. در سایت من برای عنوان اثر این نوشته آمده است. (انسانها آشغال می سازد و ما با آشغالها انسان می سازیم)
از دوستان بر گزار کننده خواستم با شهرداری بندر عباش تماس بگیرند و در پایان زباله هایی که در ساحل وجود داشتند و تبدیل به اثر هنری شده بودند پاکسازی شدند.
ادامه دارد
Views: 0